Wyrok WSA w Łodzi z dnia 22 stycznia 2004 r., sygn. I SA/Łd 1472/02

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA del. P. Kiss, Sędziowie NSA T. Porczyńska (spr.), A. Wrzesińska-Nowacka, Protokolant A. Łuczyńska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 stycznia 2004 r. sprawy ze skargi A.S. na decyzję Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za m-c listopad 1996 r. 1.uchyla zaskarżoną decyzję 2.zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w ł. na rzecz A.S. kwotę 2962,20 (dwa tysiące dziewięćset sześćdziesiąt dwa zł dwadzieścia gr) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego 3.stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.

W wyniku przeprowadzonej kontroli u podatniczki A.S., właścicielki Przedsiębiorswta Handlowego A z siedzibą w Z., Urząd Skarbowy w Z. stwierdził, po porównaniu ilościowo - wartościowym sprzedanych i zakupionych towarów, nierzetelność w prowadzeniu dokumentacji. Przyjmując remanent początkowy na dzień 10.VI.1996 r. w ilościach wykazanych przez podatnika na arkuszach spisowych, ilości zakupionych i sprzedanych towarów handlowych według dokumentów oraz kwotę ubytków w wysokości 5% /zgodnie z pismem B/, określono ilości towarów jakie powinny znajdować się w przedsiębiorstwie podatniczki na dzień kontroli, tj. na dzień 10.VI.1996 r. Porównując powyższe dane Urząd stwierdził niedobór 16.074 szt. rajstop i 5.159 par pończoch oraz nadwyżkę 29.440 par skarpet. Dokonując analogicznego porównania za okres 11.VI.1996 r - 31.XII.1996 r., tj. porównania ilościowego stanu towarów jakie powinny znajdować się w przedsiębiorstwie na dzień 31.XII.1996 r. /ilość towarów według spisu na dzień 10.VI.1996 r. powiększona o dokonane w tym okresie zakupy i zmniejszona o udokumentowaną sprzedaż/ z ilościami wykazanymi przez podatniczkę w spisie na koniec 1996 r., urząd stwierdził nadwyżkę 8.085 par pończoch.

Zdaniem Urzędu Skarbowego ujawnione nieprawidłowości świadczyły o prowadzeniu przez podatniczkę księgi niezgodnie ze stanem rzeczywistym. Na podstawie art. 193 § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137 poz. 926 ze zm.) organ podatkowy uznał, że księga nie może stanowić dowodu w części dotyczącej wykazanego przychodu i opierając się na fakturach zakupu, wyjaśnieniach kontrahentów, dokumentach celnych i bankowych wyliczył średnią cenę jednostkową zakupu towarów handlowych (rajstop i skarpet) odrębnie za okres od 1 stycznia do 10 czerwca 1996 r. oraz za okres od 11 czerwca do 31 grudnia 1996 r. Dla pończoch przyjęto cenę sprzedaży wykazaną przez podatniczkę na fakturach sprzedaży, gdyż nie były one przedmiotem zakupu w 1996 r. Ponadto organ podatkowy pierwszej instancji stwierdził, że podatniczka nie wykazała faktycznie osiągniętego przychodu i do wyliczenia przychodu za okres od 11 czerwca do 31 grudnia 1996 r. zastosował marżę w wysokości 70,56%, tj. stosowaną przez podatniczkę w okresie od 1 stycznia do 10 czerwca 1996 r.