Decyzja ZUS nr 436 z dnia 22 października 2015 r., sygn. DI/100000/451/1056/2013

Prawo do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od podstawy wymiaru składek nie niższej niż 30% minimalnego wynagrodzenia z tytułu rozpoczętej działalności gospodarczej

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2015 r., poz. 584 ze zm.) w związku z art. 83 d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t. j. Dz. U. 2015, poz. 121 ze zm.) oraz w związku z wyrokiem Sądu Apelacyjnego w .............. Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 17 września 2015 r. o sygn. akt III AUa 935/14, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za nieprawidłowe stanowisko zawarte we wniosku Pana ............ prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą .................z dnia 22 lipca 2013 r. doręczonym dnia 26 lipca 2013 r. o wydanie pisemnej interpretacji w przedmiocie ustalenia prawa do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od podstawy wymiaru składek nie niższej niż 30% minimalnego wynagrodzenia z tytułu rozpoczętej działalności gospodarczej.

Uzasadnienie

Dnia 26 lipca 2013 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku wpłynął wniosek ..................... prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 12 sierpnia 2013 r. doręczonym dnia 19 sierpnia 2013 r.

Wnioskodawca wskazał, iż w dniu 1 stycznia 2009 r. rozpoczął aplikację radcowską w Okręgowej Izbie Radców Prawnych w ....... dniu 31 lipca 2009 r. wnioskodawca zawarł z ............ - spółką jawną w ............. . umowę o pracę na czas nieoznaczony. Umowa ta poprzedzona była umową na okres próbny. Na podstawie umowy o pracę do obowiązków wnioskodawcy, jako aplikanta radcowskiego, należało przede wszystkim sporządzanie projektów opinii prawnych, uczestnictwo w rozmowach, negocjacjach i innych spotkaniach, sporządzanie projektów aktów prawnych, w szczególności umów, porozumień, uchwał, sprawowanie zastępstwa przed sądami lub urzędami i inne. Wskazane wyżej obowiązki wykonywane były jedynie na wyraźne polecenie pracodawcy i pod jego stałym nadzorem. U pracodawcy przyjęto model ścisłego nadzoru nad aplikantami oraz pracownikami przed aplikacją. Aplikanci wykonują swoje czynności każdorazowo po udzieleniu szczegółowych wytycznych od zlecającego sprawę, tj. konkretnego radcy prawnego. Wnioskodawca jako aplikant radcowski miał ograniczony kontakt z klientami kancelarii, jedynie w wyjątkowych sytuacjach samodzielnie spotykał się z nimi, tj. gdy radcowie prawni nie mogli się z nimi spotkać z uwagi na kolizję terminów. Kontakt z klientami sprowadzał się do czynności faktycznych, takich jak przyjęcie dokumentów, bądź wyjaśnień, ustalenie oczekiwań. Kontrakty merytoryczne odbywały się między klientem a radcą prawnym. Zdarzało się, że wnioskodawca brał udział w spotkaniu z klientem wraz z radcą prawnym, ale miało to charakter szkoleniowy - nauki rozmowy z klientem. Każdorazowo polecenie przygotowania konkretnego pisma poprzedzone było zapoznaniem się z całością dokumentacji, wysłuchaniem od radcy prawnego prowadzącego sprawę szczegółowych wytycznych co do jego oczekiwań. Regułą było, że początkowy projekt ulegał następnie wielu modyfikacjom na skutek poprawek zgłaszanych przez radcę prawnego. Wnioskodawca jako aplikant na rozprawach działał jako zastępca radcy prawnegoKz jego upoważnienia, nie zaś jako reprezentant klienta na podstawie pełnomocnictwa. Wnioskodawca każdorazowo przed rozprawą był pouczany przez radcę prawnego o czynnościach planowanych na danej rozprawie oraz wysłuchiwał wytycznych co do pożądanej postawy na rozprawie. W razie wątpliwości wnioskodawca był zobowiązany do złożenia wniosku o przerwę w rozprawie i kontaktu z radcą prawnym, którego zastępował. Wnioskodawca nie był upoważniony, by samodzielnie rozstrzygać dany problem, a jedynie by zgłaszać propozycję rozwiązań. Wnioskodawca nie decydował samodzielnie, o której przyjdzie do pracy i o której ją skończy, pracował w godzinach 08.30-16.30.