Interpretacja indywidualna z dnia 21.05.2020, sygn. 0114-KDIP3-1.4011.263.2020.2.LZ, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-1.4011.263.2020.2.LZ

możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków związanych z wynajmem mieszkania

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 marca 2020 r. (data wpływu 20 marca 2020 r.) uzupełnione pismem z dnia 7 maja 2020 r. (data nadania 7 maja 2020 r., data wpływu 7 maja 2020 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 4 maja 2020 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.263.2020.1.ES (data doręczenia 5 maja 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków związanych z wynajmem mieszkania - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków związanych z wynajmem mieszkania.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest przedsiębiorcą. Posiada jednoosobową działalność gospodarczą od ponad 4 lat. Siedziba mieści się pod A., w B. (30 km). Na początku swojej działalności Wnioskodawca współpracował z firmami w okolicy C. Jednak od ponad 3 lat wszyscy jego kontrahenci mają swoje siedziby w A. Praca Wnioskodawcy polega na szeroko pojętej działalności informatycznej. Od niedawna Wnioskodawca zaczął szerzyć usługi projektowania i zarządzania projektami informatycznymi. Wymusza to na nim częste pojawianie się w siedzibie jego współpracownika i monitorowanie pracy jego pracowników. Oznacza to, że musi przyjeżdżać z B. do A. codziennie (nawet po kilka razy). Wiąże się to z kosztami samochodowymi (paliwo, amortyzacja, naprawy auta), a także usługami transportowymi. Jednakże, co najważniejsze wiąże się to z czasem, który jest stracony poprzez dojazdy, a mógłby zostać poświęcony na wydajniejsza pracę. Dojazd z miejscowości B. do A. trwa nawet do półtorej godziny w godzinach szczytu w jedną stronę. Problem korków i zatorów na wspomnianej trasie jest znany mieszkańcom od dawna. Wnioskodawca dokonał badania rynku, w sprawie usług hotelarskich w A., jednak nie jest to opłacalne (ekonomiczne argumenty zostały opisane w punkcie H 76 wniosku).