Interpretacja indywidualna z dnia 21.01.2020, sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.711.2019.1.SJ, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.711.2019.1.SJ

obowiązki płatnika w związku z finansowaniem posiłków pracownikom

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 listopada 2019 r. (data wpływu 29 listopada 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z finansowaniem posiłków pracownikom jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z finansowaniem posiłków pracownikom.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność hotelarską. W hotelu dla pracowników oraz osób współpracujących z Wnioskodawcą na podstawie umów zlecenie, udostępniona jest stołówka, z której każdy pracownik/zleceniobiorca może skorzystać w czasie 30 minutowej przerwy w pracy i zjeść obiad. Obiad przygotowywany jest przez kucharzy zatrudnionych w hotelu i podawany w formie szwedzkiego stołu. Nie ma wydzielanych porcji, dania podawane są w bemarach, a co za tym idzie każdy pracownik może zjeść tyle ile chce. Posiłki są dostępne dla pracowników w następujących przedziałach czasowych: 12:30-14:30, 17:00-19:00 oraz dla pracowników nocnej zmiany 22:00-00:00 (zimna płyta). Do przygotowywania posiłków dla pracowników wykorzystywane są przede wszystkim, lecz nie wyłącznie, produkty z krótkim terminem przydatności do spożycia, a także nadające się do spożycia produkty jakie pozostały po konferencjach lub lunchach. Dla pracodawcy jest to sposób na ograniczenie wyrzucania żywności, a ponadto udostępnienie pracownikom obiadów usprawnia organizację czasu pracy oraz przerw na spożycie posiłku. Ze względu na przygotowywanie posiłków we własnym zakresie oraz sposób ich udostępniania pracownikom, Wnioskodawca nie jest w stanie określić jednostkowego kosztu faktycznie spożytego posiłku przez poszczególnych pracowników. Obiady są ogólnodostępne dla wszystkich pracowników/zleceniobiorców. Wnioskodawca nie jest w stanie stwierdzić, który z pracowników korzystał w danym dniu z obiadu, a także kto ile zjadł. Posiłki są uzupełniane na bieżąco, a więc mają miejsce sytuacje, w których pracownicy korzystający z obiadu w pierwszej turze jedzą co innego niż pracownicy korzystający z obiadu w późniejszych turach. Wynika to z faktu, że kucharze przygotowują posiłki z takich produktów, jakie mają aktualnie dostępne i nie układają specjalnego menu dla pracowników. Wnioskodawca jest jedynie w stanie ustalić średni koszt przypadający na jednego pracownika, na podstawie poniesionych całkowitych kosztów wyżywienia i ilości pracowników obecnych w danym miesiącu w pracy. Dotychczas Wnioskodawca ujmował średni koszt obliczony na jednego pracownika do przychodów pracowników, jednak powziął wątpliwości co do prawidłowości takiego rozwiązania. Wnioskodawca nie jest zobowiązany do zapewnienia pracownikom posiłków w czasie pracy na podstawie powszechnie obowiązujących przepisów prawa.