Interpretacja indywidualna z dnia 20.12.2019, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.564.2019.1.IZ, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.564.2019.1.IZ

Czy koszty związane z finansowaniem zakupu udziałów w postaci odsetek i opłat od kredytu oraz koszty z tytułu gwarancji bankowej, stanowią koszt pośredni, zaliczany do kosztów uzyskania przychodów w dacie jego poniesienia? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 listopada 2019 r. (data wpływu 8 listopada 2019 r.), uzupełnionym 4 grudnia 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy koszty związane z finansowaniem zakupu udziałów w postaci odsetek i opłat od kredytu oraz koszty z tytułu gwarancji bankowej, stanowią koszt pośredni, zaliczany do kosztów uzyskania przychodów w dacie jego poniesienia (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy koszty związane z finansowaniem zakupu udziałów w postaci odsetek i opłat od kredytu oraz koszty z tytułu gwarancji bankowej, stanowią koszt pośredni, zaliczany do kosztów uzyskania przychodów w dacie jego poniesienia. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 28 listopada 2019 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.487.2019.1.IZ wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 4 grudnia 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie przeformułowany w uzupełnieniu wniosku z 4 grudnia 2019 r., które wpłynęło tego samego dnia):

A sp. z o.o. z siedzibą w U. przy ul. (), nr () (zwana dalej: Wnioskodawcą), jest polskim rezydentem podatkowym, który podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągnięcia (tzw. nieograniczony obowiązek podatkowy). W marcu 2019 r., Wnioskodawca nabył 100% udziałów w spółce będącej polskim rezydentem, podlegającej w Polsce opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (zwaną dalej: Spółką Zależną). Umowa sprzedaży udziałów została zawarta ze spółką nie będącą polskim rezydentem podatkowym, zwaną dalej: Sprzedającym. Sprzedający to spółka działająca na terytorium Czech, z siedzibą w O., o numerze identyfikacyjnym (), wpisana do Rejestru Handlowego prowadzonego przez Sąd Rejonowy w O., sekcja (), numer wpisu (). Spółka Zależna w momencie zakupu udziałów, była przedsiębiorstwem w bardzo trudnej sytuacji finansowej, posiadającą przeterminowane zobowiązania z tytułu dostaw i usług (powyżej 180 dni), głównie wobec Sprzedającego (określone w umowie oraz zwane dalej we wniosku jako: Należności Wewnątrzgrupowe), jak również zobowiązanie z tytułu udzielonej przez Sprzedającego pożyczki na finansowanie bieżącej działalności operacyjnej (dalej: Pożyczka). Wolą Wnioskodawcy było nabycie Spółki Zależnej w podstawowej cenie sprzedaży udziałów (dalej: Podstawowa Cena Sprzedaży Udziałów) pod warunkiem, że Spółka Zależna na dzień zawarcia umowy finalnej będzie wolna od powyższych zobowiązań wobec Sprzedającego (Należności Wewnątrzgrupowe oraz Pożyczka). Spółka Zależna nie posiadała środków na spłatę zobowiązań wobec Sprzedającego, nie mógł zatem zostać spełniony warunek zakupu określony przez Wnioskodawcę, że Spółka Zależna będzie wolna od zobowiązań z tytułu Należności Wewnątrzgrupowych oraz Pożyczki wobec Sprzedającego. Aby doprowadzić do sfinalizowania transakcji, Sprzedający zaproponował Wnioskodawcy, aby to Wnioskodawca spłacił w imieniu Spółki Zależnej, Pożyczkę i Należności Wewnątrzgrupowe, wstępując na mocy art. 518 § 1 pkt 3 Kodeksu Cywilnego w prawa Sprzedającego wobec Spółki Zależnej z tego tytułu, a kwota dokonanej spłaty zostanie rozliczona w Podstawowej Cenie Sprzedaży Udziałów. Oświadczenie o subrogacji stanowi załącznik do finalnej umowy nabycia udziałów. W tej sytuacji kwota, którą Wnioskujący był zobowiązany zapłacić Sprzedającemu, określana jako Podstawowa Cena Sprzedaży Udziałów, stanowi sumę trzech elementów: 1. Kwota Pożyczki - określona na dzień sprzedaży udziałów, kwota Pożyczki pozostającej do spłaty przez Spółkę Zależną wobec Sprzedającego, 2. Należności Wewnątrzgrupowe - niespłacone długi Spółki Zależnej, przeterminowane powyżej 180 dni, wobec Sprzedającego i jego podmiotów powiązanych, 3. Cena Sprzedaży Udziałów - kwota, za którą zostały nabyte udziały (stanowi ona różnicę pomiędzy Podstawową Ceną Sprzedaży Udziałów, a kwotą Pożyczki oraz Należności Wewnątrzgrupowych). Przez Podstawową Cenę Sprzedaży Udziałów należy rozumieć łączną kwotę należną Sprzedającemu od Wnioskodawcy w związku z transakcją nabycia Spółki Zależnej. Na etapie formułowania przedwstępnej umowy sprzedaży udziałów, w sposób wiążący została określona wyłącznie Podstawowa Cena Sprzedaży Udziałów. Pozostałe elementy ceny zostały określone na dzień poprzedzający dzień zawarcia umowy finalnej, z uwzględnieniem wszystkich wpłat jakich dokonała Spółka Zależna na rzecz Sprzedającego do dnia zawarcia umowy finalnej. Zapłata umówionej kwoty Podstawowej Ceny Sprzedaży została rozłożona na dwie raty i Wnioskodawca został zobowiązany aby w pierwszej kolejności dokonać zapłaty Pożyczki i Należności Wewnątrzgrupowych (dalej: Spłata), wg następującego algorytmu: 60% Podstawowej Ceny Sprzedaży udziałów płatne w dniu zawarcia umowy finalnej (dalej: Przyrzeczona Umowa Sprzedaży Udziałów), zgodnie z zapisem: Jeżeli suma Kwoty Pożyczki i Należności Wewnątrzgrupowych będzie niższa niż 60% Podstawowej Ceny sprzedaży Udziałów, Kupujący (Wnioskodawca) dokona wpłaty do łącznej kwoty 60% Podstawowej Ceny Sprzedaży Udziałów, tj. Kupujący dokona wpłaty kwoty równej 60% Podstawowej Ceny Sprzedaży pomniejszonej o Spłatę jako pierwszą transzę Ceny Sprzedaży Udziałów, W ciągu 12 miesięcy od dnia zawarcia Przyrzeczonej Umowy Sprzedaży Udziałów, kupujący (Wnioskodawca), dokona zapłaty drugiej transzy Ceny Sprzedaży Udziałów lub pozostałej części Ceny Sprzedaży Udziałów, jeżeli pierwsza płatność została dokonana zgodnie z opisem powyżej. Na sfinansowanie całej transakcji Wnioskodawca przeznaczył w 40% środki własne i w 60% kredyt bankowy. Na zabezpieczenie wpłaty drugiej transzy Wnioskodawca, w dniu zawarcia umowy finalnej, przedłożył Sprzedającemu gwarancję bankową. W wyniku dokonania wpłaty pierwszej transzy Podstawowej Ceny Sprzedaży Udziałów, Wnioskodawca wstąpił w prawa Sprzedającego wobec Spółki Zależnej wynikające z Pożyczki i Należności Wewnątrzgrupowych do wysokości spłaty, zgodnie z art. 518 § 1 pkt 3 Kodeksu Cywilnego (subrogacja), a Sprzedający nieodwołalnie i bezwarunkowo zrzekł się wszelkich praw, wierzytelności, odsetek i roszczeń, które z nich wynikają lub mogą w przyszłości wynikać. Zaciągnięty przez Wnioskodawcę kredyt bankowy, został przeznaczony wyłącznie na sfinalizowanie transakcji, czyli na zapłatę wszystkich trzech elementów Podstawowej Ceny Sprzedaży Udziałów: Kwoty Pożyczki, Należności Wewnątrzgrupowych, Ceny Sprzedaży Udziałów, a jego uruchomienie jest związane z terminem płatności transz dla Sprzedającego. Każda z należnych Sprzedającemu transz jest płatna zgodnie z proporcją: 40% środki własne i 60% kredyt bankowy. Z tytułu zaciągniętego kredytu i udzielonej gwarancji bankowej, Wnioskodawca ponosi koszty opłat, prowizji i odsetek. Przejęta w wyniku subrogacji Pożyczka zakładała jednorazową jej spłatę w terminie do 31.12.2019 r. Jednak Spółka Zależna, będąc w trudnej sytuacji finansowej, nie jest w stanie zapłacić jednorazowo takiej kwoty. W związku z powyższym, Wnioskodawca, zgodnie z podpisanym przez strony aneksem do umowy Pożyczki, rozłożył jej płatność na raty, począwszy od 2020 r. Z tytułu przejętej Pożyczki, Wnioskodawcy przysługują odsetki, których pierwsza płatność została ustalona na 31.12.2019 r., a kolejne wraz z ratą pożyczki, na koniec każdego miesiąca począwszy od stycznia 2020 r. Przejęta przez Wnioskodawcę Pożyczka została Spółce Zależnej udzielona na finansowanie bieżącej działalności gospodarczej i jej spłata oraz wysokość odsetek nie była i nie jest uzależniona od zysku lub jego wysokości, zatem nie ma cech pożyczki partycypacyjnej, o której mowa w art. 7b ust. 1 pkt l ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2018 r. poz. 1036, zwana dalej: ustawa o CIT). W oparciu o opisany stan faktyczny, Wnioskodawca powziął wątpliwości co do właściwego zrozumienia przepisów ustawy o CIT w zakresie kwalifikowania odsetek od zaciągniętego na zakup udziałów kredytu bankowego i kosztów gwarancji bankowej, jak również przysługujących wnioskodawcy kwot z tytułu odsetek od przejętej w wyniku subrogacji Pożyczki.