Interpretacja indywidualna z dnia 15.10.2019, sygn. 0115-KDIT3.4011.327.2019.1.DR, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT3.4011.327.2019.1.DR

Czy prawidłowo przyjęto wartość początkową pojazdu Wnioskodawczyni na poziomie 1 zł, czy powinna ona odpowiadać cenie nabycia pojazdu z faktury potwierdzającej jego zakup z grudnia 2013 r.?

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 2 września 2019 r. (data wpływu 6 września 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej samochodu osobowego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 września 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej samochodu osobowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od lipca 2013 r. Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem VAT. Małżonek Wnioskodawczyni od września 2011 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i również jest podatnikiem czynnym VAT. Od sierpnia 2010 r. Wnioskodawczyni pozostaje ze swym małżonkiem w ustroju małżeńskiej wspólności ustawowej.

W grudniu 2013 r. małżonek Wnioskodawczyni zawarł umowę sprzedaży, na podstawie której nabył do majątku objętego małżeńską wspólnością ustawową pojazd osobowy. Pojazd został nabyty w komisie samochodowym na podstawie faktury VAT marża (VAT wówczas nie wystąpił). Faktura została wystawiona na dane działalności gospodarczej małżonka Wnioskodawczyni. W skład ceny należnej zbywcy wchodziła wyłącznie cena pojazdu, bez żadnych kosztów dodatkowych. Pojazd został nabyty z założeniem, że będzie wykorzystywany w działalności gospodarczej małżonka Wnioskodawczyni, a po kilku latach miał zostać w zależności od jego stanu sprzedany i zastąpiony nowszym albo przekazany do działalności gospodarczej Wnioskodawczyni, z której to jednak ostatecznie i tak miał zostać sprzedany. Małżonek Wnioskodawczyni wykorzystywał ten pojazd w swojej działalności gospodarczej od grudnia 2013 r. do czerwca 2018 r. W tym czasie całkowicie go zamortyzował. W 2018 r. małżonek Wnioskodawczyni wycofał ww. pojazd ze swojej działalności na podstawie oświadczenia, jednak, z uwagi na bardzo dobry stan pojazdu nie sprzedał go. Pojazd został przyjęty przez Wnioskodawczynię do jej ewidencji środków trwałych i zaczął być wykorzystywany przez nią na potrzeby działalności gospodarczej z założeniem, że po pewnym czasie zostanie sprzedany. Małżonek Wnioskodawczyni nabył zaś na potrzeby swej własnej działalności inny pojazd, który wprowadził do ewidencji środków trwałych i go amortyzuje. Wnioskodawczyni wprowadziła nabyty w grudniu 2013 r. pojazd do ewidencji środków trwałych, jednak z uwagi na fakt, że został wcześniej w całości zamortyzowany przez jej małżonka, nie amortyzowała go. Wnioskodawczyni uwzględniała w kosztach podatkowych jedynie wydatki na paliwo, ubezpieczenie i inne bieżące koszty eksploatacyjne auta.