Interpretacja indywidualna z dnia 08.10.2019, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.375.2019.1.RK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.375.2019.1.RK

Koszty uzyskania przychodów

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 lipca 2019 r. (data wpływu 8 sierpnia 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 sierpnia 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej jako: VAT) na terytorium RP. Wnioskodawca ma zamiar w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonywać, również po dniu 1 stycznia 2020 r., zakupu towarów i usług. Dostawcy towarów lub usług dla Wnioskodawcy są czynnymi podatnikami VAT na terytorium RP (dalej: Dostawcy VAT). Płatności za nabywane od Dostawców VAT usługi lub towary Wnioskodawca będzie dokonywał na rachunek bankowy Dostawcy VAT. Dostawcy VAT świadczą Wnioskodawcy, np. usługi telekomunikacyjne, czy dostarczają Mu energię elektryczną. Wydatki Wnioskodawcy związane z tymi płatnościami stanowią koszt uzyskania przychodu na podstawie art. 22 ust. 1 i art. 22 ust. 8 (odpisy amortyzacyjne) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dostawcy VAT w związku z dostawami towarów lub świadczeniem usług na rzecz Wnioskodawcy przypisali Mu indywidualne numery rachunków bankowych (tzw. wirtualne rachunki bankowe), które połączone są z numerem rachunku bankowego Dostawców VAT, o którym jest mowa w art. 49 ust. 1 pkt 1 Prawa bankowego (dalej: bankowy rachunek rozliczeniowy). Bankowy rachunek rozliczeniowy będzie zgłoszony w wykazie, o którym jest mowa w art. 96b ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast numery wirtualnych rachunków bankowych, jako niebędące bankowymi rachunkami rozliczeniowymi, nie będą zgłoszone, celem ujawnienia w tym wykazie. W ramach usługi świadczonej przez banki (zwanej systemami identyfikacji masowych płatności), Dostawcy VAT mają możliwość przypisywania poszczególnym odbiorcom ich usług lub towarów indywidualne numery wirtualnych rachunków bankowych, co umożliwia dokonywanie automatycznego księgowania przez Dostawców VAT wpłat otrzymywanych od tych odbiorców, tutaj m.in. od Wnioskodawcy. Po dokonaniu przez Wnioskodawcę przelewu na tzw. wirtualny rachunek bankowy Dostawcy VAT, te środki pieniężne trafiają na rachunek bankowy, na którym Dostawca VAT może tymi środkami dysponować, tj. na bankowy rachunek rozliczeniowy. Wnioskodawca będzie więc dokonywał na rzecz Dostawców VAT wpłat na wirtualny rachunek bankowy, niepodlegający zgłoszeniu przez Dostawcę VAT zgodnie z art. 96b ustawy o podatku od towarów i usług. Wydatki, których dotyczyć mają opisane powyżej płatności stanowią koszty uzyskania przychodu na podstawie art. 22 ust. 1 i nast. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, i nie są wymienione w art. 23 tej ustawy. Natomiast wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy tego, czy wydatki, za które płatność nastąpiła na rachunek bankowy, który nie został zgłoszony do wykazu, o którym jest mowa w art. 96b ustawy o podatku od towarów i usług, ale niebędący rachunkiem wymienionym w art. 49 ust. 1 pkt 1 Prawa bankowego, stanowią koszt uzyskania przychodu, w przypadku gdy kwota płatności przekracza kwotę określoną w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, a Wnioskodawca nie zgłosi tego faktu do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla wystawcy faktury w terminie trzech dni od dnia zlecenia przelewu.