Interpretacja indywidualna z dnia 28.08.2019, sygn. 0115-KDIT3.4011.280.2019.1.PSZ, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT3.4011.280.2019.1.PSZ

Czy w 2019 r. po pięciu latach dokonywania amortyzacji istnieje prawna możliwość dokonania zmiany ustalonej wysokości związanej ze stawką amortyzacyjną przy zachowaniu tej samej zasady metody liniowej amortyzowania przedmiotowych składników majątkowych?

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 900, ze. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 lipca 2019 r. (data wpływu 15 lipca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie amortyzacji środków trwałych jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lipca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie amortyzacji środków trwałych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest przedsiębiorcą, który prowadząc pozarolniczą działalność gospodarczą nabył w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej składniki majątkowe stanowiące nieruchomości zabudowane w postaci: hal produkcyjno-magazynowych, warsztatu, biurowca oraz budynku socjalnego. Z chwilą nabycia przedmiotowych składników majątkowych w 2014 r. Wnioskodawca przyjął ww. nieruchomości do ewidencji środków trwałych stosując metodę amortyzacji na zasadach liniowych oraz zastosował stawki amortyzacyjne w podstawowej wysokości dla zabudowanej nieruchomości tj. 2,5% stawki rocznie.

Po pięciu latach dokonywania odpisu amortyzacyjnego wg. metody liniowej w ww. stawkach amortyzacyjnych, Wnioskodawca zamierza dokonać zmiany ustalenia wysokości wartości indywidualnej stawki amortyzacyjnej określonej w art. 22j ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, polegającej na zastosowaniu indywidualnej stawki amortyzacyjnej dla składników majątkowych używanych lub ulepszonych przy jednoczesnym zachowaniu dotychczasowej metody liniowej.