Interpretacja indywidualna z dnia 31.07.2019, sygn. 0113-KDIPT3.4011.294.2019.2.ASZ, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT3.4011.294.2019.2.ASZ

obowiązki płatnika w związku z wypłatą świadczenia pieniężnego zasądzonego wyrokiem sądu wraz z ustawowymi odsetkami

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 czerwca 2019 r. (data wpływu 13 czerwca 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 lipca 2019 r. (data wpływu 22 lipca 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika z tytułu wypłaty świadczenia pieniężnego zasądzonego wyrokiem sądu wraz z ustawowymi odsetkami jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 czerwca 2019 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa m.in. w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 3 lipca 2019 r., nr 0113-KDIPT3.4011.294.2019.1.ASZ, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 4 lipca 2019 r. (data doręczenia 9 lipca 2019 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 15 lipca 2019 r. (data wpływu 22 lipca 2019 r.), nadanym za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 16 lipca 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Pracownik był zatrudniony w , a następnie w wyniku przejścia zakładu pracy, zgodnie z art. 23 prim Kodeksu pracy, w Oddział w do dnia 28 grudnia 2015 r. Po ustaniu zatrudnienia ww. pracownik złożył do Sądu pozew o wypłatę utraconego jego zdaniem dodatku do wynagrodzenia u ww. pracodawców za pracę w soboty, niedziele i święta, której nie świadczył. Podstawę roszczeń powoda stanowiły postanowienia Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy.