Interpretacja indywidualna z dnia 03.06.2019, sygn. 0114-KDIP4.4012.210.2019.1.AS, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4.4012.210.2019.1.AS

uznanie usługi najmu lokali mieszkalnych oraz związanych z nią dostawy mediów oraz gospodarowania odpadami komunalnymi za świadczenie kompleksowe

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 marca 2019 r. (data wpływu 4 kwietnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• uznania usługi najmu wraz z dostawą wody, odprowadzaniem ścieków, dostawą energii cieplnej oraz gazu (o ile nie odbywa się na podstawie umów zawartych indywidualnie przez lokatorów z dostawcami) za świadczenie kompleksowe jest nieprawidłowe,
  

• uznania dostawy gazu w przypadku gdy na podstawie umów zawartych indywidualnie przez lokatorów z dostawcami oraz dostawy energii elektrycznej za świadczenie oddzielne od usługi najmu jest prawidłowe,
  

• uznania wnoszenia przez najemców opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi za czynność niezależną od usługi najmu jest nieprawidłowe.
  

UZASADNIENIE

W dniu 4 kwietnia 2019 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania usługi najmu lokali mieszkalnych oraz związanych z nią dostawy mediów oraz gospodarowania odpadami komunalnymi za świadczenie kompleksowe, a tym samym określenia, czy pobierane opłaty za media oraz opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi stanowią element podstawy opodatkowania czynszu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 29 września 2015 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: Trybunał lub TSUE) wydał wyrok w sprawie C-276/14 Gmina Wrocław przeciwko Ministrowi Finansów (dalej: Wyrok TSUE). W orzeczeniu TSUE stwierdzono, że podmioty prawa publicznego, takie jak gminne jednostki budżetowe, nie mogą być uznane za podatników VAT, ponieważ nie spełniają kryterium samodzielności. W dniu 26 października 2015 r. Naczelny Sąd Administracyjny (dalej: NSA) wydał uchwałę o sygn. akt I FPS 4/15 (dalej: Uchwała), w której stwierdzono, że także zakłady budżetowe nie mogą być uznane za podatników VAT, gdyż nie spełniają kryterium samodzielności. W efekcie, pojawiła się konieczność dostosowania samorządowych rozliczeń VAT do tez przedstawionych w Wyroku TSUE i Uchwale. Wyżej wspomniane dostosowanie polegało na scentralizowaniu rozliczeń VAT w jednostce samorządu terytorialnego.