Interpretacja indywidualna z dnia 29.04.2019, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.157.2019.1.MC, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.157.2019.1.MC

Rozpoznanie opodatkowanej dostawy towarów na rzecz ostatniego nabywcy w ramach transakcji łańcuchowej w przypadku kradzieży towarów.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 marca 2019 r. (data wpływu 19 marca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania opodatkowanej dostawy towarów na rzecz ostatniego nabywcy w ramach transakcji łańcuchowej w przypadku kradzieży towarów jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 marca 2019 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania opodatkowanej dostawy towarów na rzecz ostatniego nabywcy w ramach transakcji łańcuchowej w przypadku kradzieży towarów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką prawa koreańskiego, zarejestrowaną jako podatnik VAT czynny w Polsce, a także w Holandii.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca nabywa towary dostarczane przez X1 - spółki prawa polskiego, zarejestrowanej jako podatnik VAT czynny w Polsce. Wnioskodawca dokonuje dostaw towarów nabytych od X1 na rzecz spółek z grupy X prowadzących działalność dystrybucyjną w państwach Unii Europejskiej (dalej określane jako X3). Towary transportowane są bezpośrednio od X1 z terytorium Polski do X3 na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

Zgodnie z ustaleniami umownymi, dostawa pomiędzy X1 a X2 oraz sprzedaż X2 na rzecz X3 odbywa się na zasadach Carriage and Insurance Paid to (dalej: CIP) według Międzynarodowych Reguł Handlu Incoterms.

Za transport towarów z Polski do innego kraju Unii Europejskiej odpowiada X1, która zawiera umowę z przewoźnikiem i płaci za usługi transportowe oraz ubezpieczenie towaru. Działanie to jest podejmowane przez X1 na rzecz X2, co wynika z przywołanej zasady CIP. X2 nie dokonuje analogicznych czynności w relacji z X3.