Interpretacja indywidualna z dnia 05.04.2019, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.42.2019.2.BG, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.42.2019.2.BG

w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia podatkowego w stosunku do odsetek wypłacanych na rzecz spółki zarządzającej niemieckim funduszem inwestycyjnym

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z 23 stycznia 2019 r. (data wpływu 30 stycznia 2019 r.), uzupełnionym 1 kwietnia 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia podatkowego w stosunku do odsetek wypłacanych na rzecz spółki zarządzającej niemieckim funduszem inwestycyjnym jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 stycznia 2019 r. wpłynął do organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia podatkowego w stosunku do odsetek wypłacanych na rzecz spółki zarządzającej niemieckim funduszem inwestycyjnym. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 25 marca 2019 r. Znak: 0111-KDIB1-2.4010.42.2019.1.BG wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 1 kwietnia 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością prawa niemieckiego. Na podstawie niemieckich przepisów prawa inwestycyjnego reprezentuje ona m.in. otwarte fundusze inwestycyjne, inwestujące w nieruchomości komercyjne - w tym na terenie Polski. W ramach swojej działalności Spółka zarządza niemieckimi funduszami inwestycyjnymi stanowiącymi wyodrębniony majątek (dalej: Fundusze), którego formalno-prawnym właścicielem jednak z uwagi na specyficzną konstrukcję prawną Funduszy oraz obowiązujących uwarunkowań polskiego systemu prawnego - jest w Polsce Spółka.

Fundusze prowadzą działalność inwestycyjną w oparciu o środki finansowe inwestorów zbieranych poprzez emisję jednostek uczestnictwa w funduszu. Fundusze prowadzą, m.in. na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, działalność polegającą głównie na kupnie i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek oraz wynajmie powierzchni komercyjnej w posiadanych nieruchomościach również za pośrednictwem spółek specjalnego przeznaczenia (dalej: SPV lub Spółki Celowe) z siedzibą w Polsce, w których Spółka posiada 100% udziałów. Spółka jest 100% wspólnikiem Spółek Celowych oraz zamierza trzymać w nich udziały przez nieprzerwany okres co najmniej 2 lat.

Fundusze, będąc instytucjami wspólnego inwestowania, są zarządzane przez Spółkę, która posiada siedzibę oraz zarząd na terenie Niemiec. Spółka jest przeto uznawana za niemieckiego rezydenta podatkowego podlegającego opodatkowaniu w Niemczech od całości swoich dochodów (nieograniczony obowiązek podatkowy), bez względu na miejsce ich osiągania. Rezydencję podatkową Spółki w Niemczech można potwierdzić poprzez uzyskanie od odpowiedniego niemieckiego organu skarbowego certyfikatu rezydencji. Analogicznie Fundusze posiadają siedzibę oraz zarząd na terenie Niemiec, dlatego też są uznawane za niemieckich rezydentów podatkowych podlegających opodatkowaniu od całości swoich dochodów (nieograniczony obowiązek podatkowy), bez względu na miejsce ich osiągania. Rezydencję podatkową Funduszy w Niemczech można potwierdzić poprzez uzyskanie odpowiedniego niemieckiego organu skarbowego certyfikatu rezydencji.

Fundusze prowadzą swoją działalność na podstawie zezwolenia właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym ma siedzibę. Ponadto Fundusze podlegają bezpośredniemu nadzorowi właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym ma siedzibę (w Niemczech). Same aktywa Funduszy zostały zdeponowane w banku mającym siedzibę na terytorium Niemiec, bank ten jest więc depozytariuszem przechowującym aktywa Funduszów. Depozytariusz jest odpowiedzialny za stałe monitorowanie tych aktywów Funduszy, które nie mogą być powierzone do przechowywania.

Fundusze zgodnie z przepisami niemieckimi nie mają osobowości prawnej, a wszelkie czynności zarządcze wykonuje w jego imieniu Spółka, która prowadzi swoją działalność na podstawie zezwolenia właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym Spółka ta ma siedzibę (w Niemczech). W związku z brakiem osobowości prawnej Funduszy, właścicielem udziałów w Spółkach Celowych jest Spółka.

Spółka, w celu umożliwienia przez Spółki Celowe, w których posiadała 100% udziałów, nabycia nieruchomości oraz pokrycia przez nie związanych z transakcjami nabycia kosztów i wydatków udzieliła Spółkom Celowym finansowania w formie pożyczki. Spółka zawarła w tym celu ze Spółkami Celowymi umowy pożyczek (dalej: Umowy Pożyczek) na cele inwestycyjne, działając przy tym w imieniu i na rzecz Funduszy. W związku z udzielonymi pożyczkami Spółki Celowe zobowiązane są do zapłaty odsetek należnych na rzecz pożyczkodawcy tj. Spółki.

W odpowiedzi na wezwanie w piśmie z dnia 1 kwietnia 2019 r. Spółka wskazała, że w ramach przepisów inwestycyjnego prawa niemieckiego regulującego prawa i obowiązki spółek zarządzających, wyłącznie Spółka decyduje o sposobie inwestowania środków Funduszu, którymi dysponuje. Przykładowo, Spółka podejmuje finalne decyzje o dalszym przeznaczeniu otrzymanych odsetek (np. inwestując je w zakup nieruchomości). Co więcej, Spółka nie jest zobowiązana do przekazania otrzymywanych odsetek innym podmiotom (Fundusze nie posiadają podmiotowości prawnej).

Polskie organy podatkowe i sądy administracyjne prezentują podejście, zgodnie z którym otwarte fundusze niemieckie w formie wyodrębnionego majątku wraz ze spółkami zarządzającymi traktowane są jako jeden podatnik posiadający osobowość prawną, co wynika ze szczególnego węzła prawnego łączącego spółki zarządzające i zarządzane przez nie fundusze.

Na podstawie postanowień prawa niemieckiego, Spółka i Fundusze stanowią instytucję inwestującą środki powierzone przez inne podmioty. Z regulacji tych wynika, że Spółka i Fundusze łącznie tworzą instytucję wspólnego inwestowania i funkcjonowanie odrębne tych podmiotów jako instytucji inwestowania w świetle prawa niemieckiego, nie byłoby możliwe. W wyniku niemożności funkcjonowania Funduszy samodzielnie oraz nierozłącznego charakteru Funduszy i Spółki, za beneficjenta (rzeczywistego właściciela) wszelkich świadczeń otrzymywanych na rzecz Funduszy uznać należy także Spółkę. Oznacza to, że Spółka jest rzeczywistym właścicielem należności z tytułu odsetek, które były i są wypłacane przez Spółki Celowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w stosunku do odsetek wypłacanych przez Spółki Celowe na rzecz Spółki na podstawie Umów Pożyczek zastosowanie będzie miało zwolnienie z CIT na podstawie art. 21 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2018 r. (dalej: ustawa o CIT)?

Zdaniem Wnioskodawcy, w stosunku do odsetek od pożyczki wypłacanych przez Spółkę na rzecz Spółki Zarządzającej zastosowanie będzie miało zwolnienie przedmiotowe z CIT na podstawie art. 21 ust. 3 Ustawy o CIT.

Uzasadnienie do stanowiska przyporządkowanego do pytania 1 ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 1 kwietnia 2019 r.).

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek ustala się w wysokości 20% przychodów.

Jednakże na podstawie art. 21 ust. 3 ustawy o CIT, przy spełnieniu określonych warunków, możliwe jest zwolnienie z opodatkowania WHT wypłacanych odsetek.

Zgodnie z brzmieniem tego przepisu zwalnia się od podatku dochodowego przychody, m.in. z odsetek jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

1. wypłacającym należności, jest spółka będąca podatnikiem podatku dochodowego mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej;
2. uzyskującym przychody jest spółka podlegająca w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania;
3. spółka uzyskująca przychody z odsetek posiada bezpośrednio nie mniej niż 25% udziałów (akcji) w kapitale spółki wypłacającej należności;
4. rzeczywistym właścicielem należności jest spółka, o której mowa w pkt 2.

Zwolnienie określone w art. 21 ust. 3 ustawy o CIT stosuje się przy tym po spełnieniu uzupełniająco warunków określonych w art. 21 ust. 3b-5 , tj.:

1. Posiadanie udziałów w kapitale spółki wypłacającej należności wynika z tytułu własności (art. 21 ust. 3b ustawy o CIT).
2. Spółka uzyskująca przychody nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania (art. 21 ust. 3c ustawy o CIT).
3. Posiadanie udziałów w kapitale spółki wypłacającej musi trwać nieprzerwanie przez okres co najmniej 2 lat, przy czym ustawodawca umożliwia spełnienie tego warunku również po wypłacie odsetek (art. 21 ust. 4 i 5 ustawy o CIT).

Zdaniem Spółki wszystkie przesłanki określone w wyżej przytoczonym przepisie są spełnione i w konsekwencji Spółka będzie uprawniona do uzyskania od Spółek Celowych odsetek w pełnej wysokości, tj. niepomniejszonych o kwotę podatku u źródła.

Po pierwsze, Spółki Celowe będące podmiotami wypłacającymi należności są spółkami w rozumieniu art. 4a pkt 21 ustawy o CIT, będącymi podatnikami podatku dochodowego oraz posiadającymi siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Po drugie, Spółka jako podmiot otrzymujący przychody w postaci odsetek od Spółek Celowych jest niemiecką spółką z ograniczoną odpowiedzialnością podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Niemiec i nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania CIT od całości swoich dochodów. Rezydencję Spółki można potwierdzić właściwym certyfikatem rezydencji. W związku z tym drugi warunek należy uznać za spełniony.

Po trzecie, Spółka jest właścicielem 100% udziałów w Spółkach Celowych przez okres co najmniej 2 lat lub zamierza być w ich posiadaniu przez nieprzerwany okres co najmniej 2 lat.

Po czwarte, Spółka jest rzeczywistym właścicielem otrzymywanych odsetek.

Spółka zauważa, że Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 8 sierpnia 2018 r. wydał indywidualną interpretację podatkową dla innego podmiotu w stanie faktycznym analogicznym do zaprezentowanego w niniejszym wniosku (sygn.: 0114-KDIP2-1.4010.239.2018.1.AJ), w której potwierdził prawidłowość stanowiska Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1036 z późn. zm., w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r., dalej: ustawa o CIT), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Stosownie do art. 3 ust. 3 ustawy o CIT, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;
2. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;
3. papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;
4. tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków lub tytułów uczestnictwa - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów takiej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, funduszu inwestycyjnego, instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;
5. tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia.

Jednocześnie, stosownie do art. 3 ust. 5 ustaw o CIT, za dochody (przychody), o których mowa w ust. 3 pkt 5 powyżej, uważa się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3 pkt 1-4.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) - ustala się w wysokości 20% przychodów.

Jednakże w myśl art. 21 ust. 3 ustawy o CIT, zwalnia się od podatku dochodowego przychody, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

1. wypłacającym należności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jest:
   
   1. spółka będąca podatnikiem podatku dochodowego mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo
   2. położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład spółki podlegającej w państwie członkowskim Unii Europejskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania, jeżeli wypłacane przez ten zagraniczny zakład należności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów przy określaniu dochodów podlegających opodatkowaniu w Rzeczypospolitej Polskiej;
2. uzyskującym przychody, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jest spółka podlegająca w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania;
3. spółka:
   
   1. o której mowa w pkt 1, posiada bezpośrednio nie mniej niż 25% udziałów (akcji) w kapitale spółki, o której mowa w pkt 2, lub
   2. o której mowa w pkt 2, posiada bezpośrednio nie mniej niż 25% udziałów (akcji) w kapitale spółki, o której mowa w pkt 1;
4. rzeczywistym właścicielem należności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jest:
   
   1. spółka, o której mowa w pkt 2, albo
   2. zagraniczny zakład spółki, o której mowa w pkt 2, jeżeli dochód osiągnięty w następstwie uzyskania tych należności podlega opodatkowaniu w tym państwie członkowskim Unii Europejskiej, w którym ten zagraniczny zakład jest położony.

Na podstawie art. 21 ust. 3a ustawy o CIT, warunek posiadania udziałów (akcji), o którym mowa w ust. 3 pkt 3, uważa się także za spełniony, jeżeli zarówno w kapitale spółki, o której mowa w ust. 3 pkt 1, jak i w kapitale spółki, o której mowa w ust. 3 pkt 2, inna spółka podlegająca w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, posiada bezpośrednio - nie mniej niż 25% udziałów (akcji). Przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio.

Na mocy art. 21 ust. 3b ww. ustawy zwolnienie, o którym mowa w ust. 3, stosuje się, jeżeli posiadanie udziałów (akcji), o którym mowa w ust. 3 pkt 3 oraz ust. 3a, wynika z tytułu własności.

Stosownie do art. 21 ust. 3c ustawy o CIT, zwolnienie, o którym mowa w ust. 3, stosuje się, jeżeli spółka, o której mowa w ust. 3 pkt 2, nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.

Przy czym art. 21 ust. 4 ustawy o CIT, stanowi, że przepis ust. 3 ma zastosowanie w przypadku, kiedy spółki, o których mowa w ust. 3 pkt 3, posiadają udziały (akcje) w wysokości, o której mowa w ust. 3 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat.

Jednocześnie przepisy ust. 3 i 4 mają również zastosowanie w przypadku, gdy okres dwóch lat nieprzerwanego posiadania udziałów (akcji), w wysokości określonej w ust. 3 pkt 3, upływa po dniu uzyskania przez spółkę, o której mowa w ust. 3 pkt 2, przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt 1. W przypadku niedotrzymania warunku posiadania udziałów (akcji), o których mowa w ust. 3 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat, spółka, o której mowa w ust. 3 pkt 2, jest obowiązana do zapłaty podatku, wraz z odsetkami za zwłokę, od przychodów określonych w ust. 1 pkt 1 w wysokości 20% przychodów, z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu, o którym mowa w art. 26 ust. 3 (art. 21 ust. 5 ustawy o CIT).

Podkreślić przy tym należy, że na podstawie art. 21 ust. 8 ustawy o CIT, przepisy ust. 3-7 stosuje się odpowiednio do podmiotów wymienionych w załączniku nr 5 do ustawy, w którym to wymieniona w poz. 11 została spółka ustanowiona według prawa niemieckiego, określana jako Gesellschaft mit beschränkter Haftung (czyli jak Spółka Zarządzająca jako Wnioskodawca).

Jednocześnie polski ustawodawca w art. 26 ust. 1c pkt 1 ustawy o CIT zastrzegł, że osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1, w związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 3 oraz art. 22 ust. 4, stosują zwolnienia wynikające z tych przepisów wyłącznie pod warunkiem udokumentowania przez spółkę, o której mowa w art. 21 ust. 3 pkt 2 albo w art. 22 ust. 4 pkt 2, mającą siedzibę w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego jej miejsca siedziby dla celów podatkowych, uzyskanym od niej certyfikatem rezydencji.

Tut. Organ podatkowy przychyla się do linii orzeczniczej sądów administracyjnych Sądu Administracyjnego (por. np. uzasadnienie wyroków Naczelnego Sądu Administracyjnego z 8 października 2015 r. w sprawie sygn. akt II FSK 2153/13 oraz II FSK 2280/13, z 29 września 2015 r. sygn. akt II FSK 1638/15 oraz II FSK 85/15, z 10 grudnia 2015 r. sygn. akt II FSK 2543/13, a także Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 25 maja 2015 r. III SA/Wa 3847/14), zgodnie z którą należy przyjąć, że w przypadku niemieckich funduszy inwestycyjnych będących wyodrębnionym zbiorem aktywów (nieposiadających osobowości prawnej, zdolności prawnej, zdolności do czynności prawnych, struktury organizacyjnej...), których zarządcą, zastępcą pośrednim (i cywilnoprawnym właścicielem tych aktywów) jest spółka zarządzająca, status podatnika podatku dochodowego należy przypisać spółce zarządzającej.

Jak wskazał np. Naczelny Sąd Administracyjny w powołanym wyżej orzeczeniu w sprawie o sygn. akt II FSK 2153/13 W przedstawionym we wniosku o interpretację indywidualną stanie faktycznym podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych będzie spółka zarządzająca niemieckim funduszem inwestycyjnym w zakresie w jakim reprezentuje ten fundusz i w tym kontekście należy oceniać spełnienie warunków określonych w art. 6 ust. 1 pkt 10a) updop. Słusznie argumentuje autor skargi kasacyjnej, że opisany we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej niemiecki fundusz inwestycyjny, nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych; status taki należy przypisać spółce zarządzającej w zakresie jakim reprezentuje fundusz. Ocena wyrażona przez sąd administracyjny pierwszej instancji w tym względzie narusza w istocie art. 1 oraz art. 1a updop.

Organ podatkowy uwzględniając ww. linię orzeczniczą sądów administracyjnych, w przypadku niemieckich instytucji wspólnego inwestowania, traktuje jako podatnika podatku dochodowego podmiot zarządzający funduszem, ale w zakresie, w jakim reprezentuje on Fundusz.

Analizując warunki zwolnienia określonego w art. 21 ust. 3 ustawy o CIT należy zgodzić się z Wnioskodawcą (Spółką zarządzającą), że wszystkie przesłanki określone w wyżej przytoczonym przepisie są spełnione.

Spółki celowe jako podmioty wypłacające należności, tj. odsetki, są polskimi rezydentami podatkowymi (spółką mającą siedzibę lub zarząd na terytorium Polski), co implikuje spełnienie warunku określonego w pkt 1 analizowanego przepisu .

Spółka Zarządzająca jako podmiot otrzymujący przychody w postaci odsetek od Spółki celowej jest niemiecką spółką z o.o. podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Niemiec i nie korzystającą ze zwolnienia z opodatkowania CIT od całości swoich dochodów, co przesądza o spełnieniu warunku wymienionego w art. 21 ust. 3 pkt 2 ustawy o CIT. Spełniony jest również warunek wymieniony w pkt 3 niniejszego przepisu, gdyż Spółka Zarządzająca posiada bezpośrednio 100% udziałów w kapitale Spółek celowych oraz zamierza być w ich posiadaniu przez nieprzerwany okres co najmniej 2 lat.

Również w świetle powyższych uwag w zakresie podmiotowej kwalifikacji prawnopodatkowej przedmiotowych funduszy niemieckich i spółek zarządzających tymi funduszami nie budzi wątpliwości wypełnienie warunku określonego w art. 21 ust. 3 pkt 4 ustawy o CIT, gdyż niemiecka Spółka zarządzająca, jak wynika z opisu stanu faktycznego jest rzeczywistym właścicielem odsetek. Nadto w kontekście postanowień art. 26 ust. 1c pkt 1 ustawy o CIT rezydencja Spółki Zarządzającej potwierdzona będzie certyfikatem rezydencji.

Mając na uwadze powyższe stanowisko Spółki zarządzającej niemieckim funduszem inwestycyjnym, w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia podatkowego w stosunku do odsetek wypłacanych na jej rzecz należy uznać za prawidłowe.

Z uwagi na to, że stanowisko Wnioskodawcy objęte zakresem pytania oznaczonego we wniosku nr 1 uznano za prawidłowe, ocena stanowiska w zakresie pytania nr 2 stała się bezprzedmiotowa.

Odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej, tut. Organ informuje, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w , w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej