Interpretacja indywidualna z dnia 19.02.2019, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.26.2019.1.KT, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.26.2019.1.KT

Rozliczanie transakcji nabycia i sprzedaży uprawnień do emisji CO2, zastosowanie właściwej stawki podatku oraz prawo do odliczenia podatku w związku z nabyciem tych praw.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 4 stycznia 2019 r. (data wpływu 11 stycznia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia transakcji nabycia i sprzedaży uprawnień do emisji CO2, zastosowania właściwej stawki podatku oraz prawa do odliczenia podatku w związku z nabyciem tych praw - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 stycznia 2019 r. do tutejszego organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia transakcji nabycia i sprzedaży uprawnień do emisji CO2, zastosowania właściwej stawki podatku oraz prawa do odliczenia podatku w związku z nabyciem tych praw.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Spółka) świadczy usługi brokerskie m.in. w zakresie obrotu energią elektryczną, gazem, prawami majątkowymi, uprawnieniami do emisji CO2 na rynku spot oraz rynku terminowym (np. kontrakty terminowe na uprawnienia do emisji CO2). Wnioskodawca pośrednicząc we wspominanym obrocie działa w imieniu własnym, ale na rachunek klienta. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT i posiada ważny numer VAT UE dla transakcji wykonywanych na terenie Unii Europejskiej.

Zasady funkcjonowania systemu handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji, którego celem jest ograniczenie tych emisji w sposób opłacalny i ekonomicznie efektywny, zostały uregulowane w ustawie z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1201, dalej: UOPE). Zgodnie z art. 3 pkt 22 UOPE, przez uprawnienia do emisji (EUA) należy rozumieć uprawnienie do wprowadzania do powietrza ekwiwalentu, w rozumieniu art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 17 lipca 2009 r. o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji, dwutlenku węgla (CO2) utworzone w ramach systemu, które służy do rozliczenia wielkości emisji w ramach tego systemu, i którym można rozporządzać na zasadach określonych w ustawie.