Interpretacja indywidualna z dnia 17.12.2018, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.549.2018.1.BO, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.549.2018.1.BO

Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup wyposażenia, sfinansowanego z otrzymanej dotacji.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2018 r. (data wpływu 7 listopada 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup wyposażenia, sfinansowanego z otrzymanej dotacji jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 listopada 2018 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 2 lipca 2018 r. pomiędzy Starostą a Wnioskodawczynią zawarta została umowa o przyznaniu jednorazowych środków Funduszu Pracy na podjęcie działalności gospodarczej. Umowa została zawarta na podstawie art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucji rynku pracy (Dz. U. z 2018 r., poz. 1265, z późn. zm.) oraz rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 14 lipca 2017 r. w sprawie dokonywania z Funduszu Pracy refundacji kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego oraz przyznawania środków na podjęcie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2017 r., poz. 1380). Wnioskodawczyni dodatkowo została poinformowana, że jest beneficjentem pomocy w rozumieniu przepisów Rozporządzenia Komisji (UE) nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i art. 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 352 z 24 grudnia 2013 r., str. 1). Jednorazowe środki na podjęcie działalności gospodarczej są finansowane ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój 2014-2020. W zaświadczeniu o pomocy de minimis znajduje się informacja poświadczająca, że podstawą prawną do udzielenia Wnioskodawczyni powyższej pomocy jest art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instrumentach rynku pracy oraz rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 14 lipca 2017 r. w sprawie dokonywania z Funduszu Pracy refundacji kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego oraz przyznawania środków na podjęcie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2017 r., poz. 1380). Dnia 16 lipca 2018 r. Wnioskodawczyni rozpoczęła wykonywanie działalności gospodarczej, której podstawowym przedmiotem jest działalność w zakresie architektury. Podatek dochodowy rozlicza i opłaca według zasad ogólnych, rodzaj prowadzonej dokumentacji rachunkowej to podatkowa księga przychodów i rozchodów. Wnioskodawczyni podlega opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Wnioskodawczyni w ramach przyznanego dofinansowania, zgodnie z postanowieniem załącznika nr 1 do umowy, w wyznaczonym terminie dokonała zakupów, które to udokumentowane zostały fakturami zakupu. Zakupione wyposażenie w postaci urządzeń oraz pozostałych narzędzi, materiałów i oprogramowania, niezbędnych do wykonywania działalności gospodarczej, których wartość jednostkowa nie przekroczyła 10 000 zł netto, nie zostały zaliczone w działalności gospodarczej, jako środki trwałe oraz jednocześnie nie zostały wpisane do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Powyższe wydatki zostały ujęte przez Wnioskodawczynię w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, jako wydatki stanowiące koszty uzyskania przychodu w momencie poniesienia wydatku.