Interpretacja indywidualna z dnia 19.10.2018, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.631.2018.2.ŻR, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.631.2018.2.ŻR

ustalenie czy upływ terminu płatności wynagrodzenia wynikający z zawartej Ugody stanowi początek biegu 150-dniowego terminu, po upływie którego Spółka będzie obowiązana do korekty podatku naliczonego w rozumieniu art. 89b ust. 1 ustawy

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 09 sierpnia 2018 r. (data wpływu) uzupełnionym pismem z dnia 01 października 2018 r. (data wpływu 05 października 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy upływ terminu płatności wynagrodzenia wynikający z zawartej Ugody stanowi początek biegu 150-dniowego terminu, po upływie którego Spółka będzie obowiązana do korekty podatku naliczonego w rozumieniu art. 89b ust. 1 ustawy jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 09 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy upływ terminu płatności wynagrodzenia wynikający z zawartej Ugody stanowi początek biegu 150-dniowego terminu, po upływie którego Spółka będzie obowiązana do korekty podatku naliczonego w rozumieniu art. 89b ust. 1 ustawy.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 01 października 2018 r. (data wpływu 05 października 2018 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy oraz o pełnomocnictwo.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku).

W okresie 2013-2015 Sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca, lub Spółka) współpracowała w zakresie realizacji kampanii mediowych z Usługodawcą Sp. z o.o. (dalej: Usługodawca). Za realizację usług w rzeczonym okresie Usługodawca wystawiał na rzecz Wnioskodawcy faktury z tytułu realizacji kampanii reklamowych. W ocenie Spółki, w okresie od stycznia 2013 r. do grudnia 2015 r. doszło do zawyżenia wynagrodzenia przez Usługodawcę. Do momentu powzięcia przez Wnioskodawcę wątpliwości co do prawidłowości danych, na których Usługodawca opierał swoje poszczególne wynagrodzenia, Spółka uiszczała kwoty wynagrodzenia w wysokości wykazywanej przez Usługodawcę na fakturach zaliczając wydatki te w koszty podatkowe, obniżając kwotę podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego, która wynikała z faktur wystawianych przez Usługodawcę. Mając na uwadze fakt, że w ocenie Wnioskodawcy, wynagrodzenie na rzecz Usługodawcy zostało nadpłacone za okres 2013 - październik 2015 r., Wnioskodawca nie dokonał przelewu faktur za miesiące listopad-grudzień 2015 r., regulując je poprzez potrącenie/kompensatę wzajemnych wierzytelności, o którym mowa poniżej. W lutym 2016 r. celem rozliczenia nadpłaconego przez Spółkę wynagrodzenia na rzecz Usługodawcy (z tytułu zawyżenia), Wnioskodawca dokonał potrącenia wierzytelności o zwrot przez Usługodawcę nadpłaconego przez Wnioskodawcę wynagrodzenia (wraz z należnymi odsetkami) z niesporymi zobowiązaniami Wnioskodawcy względem Usługodawcy wynikającymi z faktur za listopad i grudzień 2015 r. Stosownie do art. 498 § 1 k.c., gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym. Wskutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej (art. 498 § 2 k.c.). Jednocześnie, stosownie do art. 499 k.c., potrącenia dokonuje się przez oświadczenie złożone drugiej stronie. Oświadczenie ma moc wsteczną od chwili, kiedy potrącenie stało się możliwe. Przedmiotowe rozliczenie (potrącenie) zostało uzupełnione zapłatą przez Spółkę na rzecz Usługodawcy wynagrodzenia w kwocie netto 115.354,26 zł. Zdaniem Wnioskodawcy, takie rozliczenie należności między Spółkami skutkowało tym, że faktury za okres listopada i grudnia 2015 r. zostały w całości uregulowane. Między Wnioskodawcą a Usługodawcą toczył się spór sądowy o zapłatę, w ramach którego Usługodawca złożył zarzut potrącenia wierzytelności, o którym mowa powyżej.