Interpretacja indywidualna z dnia 17.10.2018, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.454.2018.1.RK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.454.2018.1.RK

korekta przychodów za 2007 r. w związku z otrzymanym w 2017 r. wyrokiem Sądu Apelacyjnego

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 sierpnia 2018 r. (data wpływu za pomocą platformy ePUAP 23 sierpnia 2018 r. identyfikator ePUAP ) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie korekty przychodów za 2007 r. w związku z otrzymanym w 2017 r. wyrokiem Sądu Apelacyjnego jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie korekty przychodów za 2007 r. w związku z otrzymanym w 2017 r. wyrokiem Sądu Apelacyjnego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca od 1998 r. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług ogólnobudowlanych, opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych oraz uzyskuje dochody z prywatnego wynajmu lokalu, opodatkowane również w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Ostatni przychód w ramach działalności gospodarczej osiągnął w 2012 r. Od 1 lutego 2013 r. Jego działalność gospodarcza jest zawieszona i trwa nadal. W styczniu 2013 r. nie osiągnął przychodów z działalności gospodarczej. W 2013 r. wykazał w zeznaniu podatkowym przychód z działalności gospodarczej w kwocie 1 315 zł oraz przychód z wynajmu prywatnego. W latach 2014-2016 osiągnął niewielki przychód z wynajmu prywatnego. W 2017 r. osiągnął niewielki przychód z działalności gospodarczej w związku ze sprzedażą wyposażenia w kwocie 2 536 zł oraz niewielki przychód z wynajmu prywatnego. Wnioskodawca rozważa możliwość zarówno likwidacji zawieszonej działalności gospodarczej, jak również jej podjęcia w okresach następnych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej w 2006 r. na podstawie umów podpisanych z SA wykonywał jako podwykonawca roboty budowlano-montażowe w budynku . Wykonane przez Wnioskodawcę prace rozliczane były na podstawie protokołów odbioru częściowego robót oraz wystawianych do nich faktur VAT. Ostatni etap wykonanych przez Wnioskodawcę prac nie został odebrany przez firmę SA., pomimo licznych wezwań do odbioru wykonanych prac. W związku z powyższym wystawił w dniach 1 lutego 2007 r. i 19 lutego 2007 r. faktury na nierozliczone prace na łączną kwotę netto 143 262,94 zł, kwotę brutto 174 780,78 zł. Faktury te zostały wykazane jako przychód należny w 2007 r., od którego został zapłacony podatek-ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wg stawki 5,5%. Ww. faktury nie zostały zapłacone przez firmę SA, w związku z czym w październiku 2008 r. złożył pozew o zapłatę tych faktur w łącznej kwocie netto 143 262,94 zł, kwocie brutto 174 780,78 zł. W wyniku toczącej się przez wiele lat sprawy sądowej w dniu 9 stycznia 2015 r. otrzymał wyrok zasadzający od SA kwotę 174 780,78 zł. W wyniku odwołania złożonego przez pozwaną Spółkę i ponownego rozpatrzenia sprawy w dniu 8 marca 2016 r. otrzymał wyrok zasądzający kwotę 88 897,20 zł. Wyrok ten został zaskarżony zarówno przez Wnioskodawcę, jak i pozwaną Spółkę, w wyniku czego w dniu 19 września 2017 r. otrzymał wyrok Sądu . w całości oddalający Jego powództwo. Pod koniec listopada 2017 r. otrzymał uzasadnienie wyroku, z którego wynikało, że: Na podstawie przedstawionych dokumentów nie jest możliwe ani ustalenie zakresu wykonanych robót, za które powód nie otrzymał zapłaty, ani określenie ich wartości. Z obmiarów i rozliczeń dokonanych przez pozwanego wynika bowiem, że całość robót, które wykonał powód, została rozliczona i tym samym powodowi nie należy się dalsze wynagrodzenie. W efekcie brak jest podstaw do uwzględnienia dochodzonych w tej sprawie roszczeń. Uzasadnia to zmianę na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. zaskarżonego wyroku i oddalenie powództwa w całości.