Interpretacja indywidualna z dnia 30.08.2018, sygn. 0112-KDIL3-3.4011.257.2018.1.MM, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL3-3.4011.257.2018.1.MM

Określenie wartości początkowej budynków/lokali mieszkalnych będących przedmiotem leasingu finansowego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 lipca 2018 r. (data wpływu 4 lipca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia wartości początkowej budynków/lokali mieszkalnych będących przedmiotem leasingu finansowego jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lipca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia wartości początkowej budynków/lokali mieszkalnych będących przedmiotem leasingu finansowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą E, której przedmiotem przeważającym jest działalność związana z kupnem i sprzedażą nieruchomości na własny rachunek (68.10.Z wg klasyfikacji PKD). Wnioskodawczyni zajmuje się nadto działalnością związaną z wykonywaniem pozostałych robót budowlanych wykończeniowych (43.39.Z wg klasyfikacji PKD), działalnością związaną z wynajmem i zarządzaniem nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (68.20.Z wg klasyfikacji PKD), działalnością związaną z pośrednictwem w obrocie nieruchomościami (68.31.Z wg klasyfikacji PKD), działalnością związaną z zarządzaniem nieruchomościami wykonywanym na zlecenie (68.32.Z wg klasyfikacji PKD), a także działalnością związaną z prowadzeniem restauracji i innych stałych placówek gastronomicznych (56.10.A wg klasyfikacji PKD). Wnioskodawczyni jest również zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, której zakres został przedstawiony powyżej, Wnioskodawczyni przystąpiła jako leasingobiorca do zawarcia umowy leasingu finansowego kilkunastu nieruchomości budynkowych z innym przedsiębiorcą, w posiadaniu którego znajdują się nieruchomości. Nieruchomości mają charakter mieszkalny, są sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako mieszkalne i będę wykorzystywane przez Wnioskodawczynię wyłącznie dla celów prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie ich wynajmu lub wydzierżawiania osobom fizycznym na cele mieszkalne. Jeżeli w budynkach są wyodrębnione lokale mieszkalne, które również stanowiły przedmiot leasingu również będą wykorzystywane na wskazanych powyżej zasadach. W Umowie leasingu finansujący w zakresie działalności swojego przedsiębiorstwa zobowiązał się do oddania przedmiotu leasingu korzystającemu (tj. Wnioskodawczyni) do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony. Z kolei korzystający zobowiązał się przyjąć przedmiot leasingu do używania i pobierania pożytków, a także do zapłacenia finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenia pieniężnego oraz do regulowania innych płatności wynikających z umowy. Zawarta Umowa spełniała wszelkie warunki leasingu finansowego określone w art. 23f i n. updof została zawarta na czas oznaczony, a przewidziana w umowie suma rat leasingowych przekroczyła wartość początkową środków trwałych wynikającą z ewidencji finansującego. Nadto, w Umowie Wnioskodawczyni zobowiązała się, w świetle art. 23f ust. 1 pkt 3 lit. a updof, do dokonywania odpisów amortyzacyjnych związanych z przedmiotem leasingu. Tym samym w ramach umowy leasingu strony postanowiły, iż dla celów podatkowych przez cały okres trwania umowy odpisów amortyzacyjnych od wartości nieruchomości dokonywać będzie korzystający. Wnioskodawczyni do leasingowanych nieruchomości stosuje amortyzację uproszczoną, o której mowa w art. 22g ust. 10 updof, jako wartość początkową sumarycznie przyjmując w każdym roku podatkowym wartość stanowiącą iloczyn metrów kwadratowych wynajmowanej, wydzierżawianej lub używanej przez właściciela powierzchni użytkowej leasingowanych budynków lub lokali i kwoty 988 zł, przy czym za powierzchnię użytkową uważa się powierzchnię przyjętą dla celów podatku od nieruchomości. Wedle najlepszej wiedzy wnioskodawczyni finansujący dla określenia wartości początkowej środków trwałych na dzień zawarcia Umowy nie korzystał z tzw. amortyzacji uproszczonej.