Interpretacja indywidualna z dnia 24.08.2018, sygn. 0115-KDIT2-2.4011.279.2018.1.IL, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2-2.4011.279.2018.1.IL

Zasądzone na rzecz Wnioskodawczyni wyrokiem Sądu odsetki od odszkodowania, jako nie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych stanowią przychód z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 26 czerwca 2018 r. (data wpływu 27 czerwca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania otrzymanych odsetek jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 czerwca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania otrzymanych odsetek.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni (jako jedna z powodów) wystąpiła z powództwem przeciwko Skarbowi Państwa o odszkodowanie za szkodę jaką poniosła w wyniku sprzedaży 5 lokali wyodrębnionych z nieruchomości położonej w W., na skutek przejęcia nieruchomości na własność Skarbu Państwa na podstawie dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze miasta W. Przedmiotowa nieruchomość (kamienica) stanowiła bowiem uprzednio własność m.in. dziadka Wnioskodawczyni, którego jest ona następcą prawnym. Poprzednik prawny Wnioskodawczyni wystąpił do Prezydium Rady Narodowej W. z wnioskiem o przyznanie prawa własności czasowej do powyższej nieruchomości. Orzeczeniem z 5 maja 1954 r. Prezydium Rady Narodowej m. W. wydało orzeczenie odmowne, a następnie Ministerstwo Gospodarki Komunalnej decyzją z 5 października 1954 r. nie znalazło podstaw do zmiany orzeczenia. Dopiero decyzją z dnia 30 kwietnia 2004 r. Minister Infrastruktury stwierdził nieważność ww. decyzji i orzeczenia. Sąd Okręgowy wyrokiem z dnia 27 listopada 2007 r., sygn. , oddalił powództwo powodów. Następnie, na skutek apelacji wniesionej przez powodów, w tym Wnioskodawczynię, Sąd Apelacyjny I Wydział Cywilny, wyrokiem z dnia 13 listopada 2012 r., sygn. , zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że na rzecz Wnioskodawczyni zostało zasądzone odszkodowanie w kwocie 81.095 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 27 listopada 2007 r. Odszkodowanie nie było związane z działalnością gospodarczą, ani nie dotyczyło utraconych korzyści.