Interpretacja indywidualna z dnia 23.07.2018, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.278.2018.1.JŻ, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.278.2018.1.JŻ

Uznanie Wnioskodawcy za podatnika prowadzącego działalność zwolnioną z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy w odniesieniu do odpłatnego świadczenia opieki i wyżywienia dzieci w przedszkolach.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 kwietnia 2018 r. (data wpływu za pośrednictwem systemu ePUAP 2 maja 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika prowadzącego działalność zwolnioną z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy w odniesieniu do odpłatnego świadczenia opieki i wyżywienia dzieci w przedszkolach jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 maja 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika prowadzącego działalność zwolnioną z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy w odniesieniu do odpłatnego świadczenia opieki i wyżywienia dzieci w przedszkolach.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (Gmina, Miasto), jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej jako: VAT).

W dniu 29 września 2015 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej także: Trybunał lub TSUE) wydał wyrok w sprawie C-276/14 (dalej jako: Wyrok TSUE).

W orzeczeniu TSUE stwierdzono, że podmioty prawa publicznego, takie jak gminne jednostki budżetowe, nie mogą być uznane za podatników VAT, ponieważ nie spełniają kryterium samodzielności. W dniu 26 października 2015 r. Naczelny Sąd Administracyjny wydał uchwałę o sygn. akt I FPS 4/15 (dalej jako: Uchwała), w której stwierdzono, że także zakłady budżetowe nie mogą być uznane za podatników VAT, gdyż nie spełniają kryterium samodzielności. W efekcie, pojawiła się konieczność dostosowania samorządowych rozliczeń VAT do tez przedstawionych w Wyroku TSUE i Uchwale. Wyżej wspomniane dostosowanie polegało na scentralizowaniu rozliczeń VAT w jednostce samorządu terytorialnego.