Interpretacja indywidualna z dnia 28.05.2018, sygn. IPPP3/4512-55/16-4/S/ISZ, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. IPPP3/4512-55/16-4/S/ISZ

Uznanie Wystawy Głównej za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, ze zm.) oraz zgodnie z art. 223 Ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z prawomocnym wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 listopada 2017 r., sygn. akt I FSK 670/17 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 12 marca 2018 r.) stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 stycznia 2016 r. (data wpływu 25 stycznia 2016 r.), w zakresie uznania Wystawy Głównej za zorganizowaną część przedsiębiorstwa (pytanie oznaczone nr 1 we wniosku) jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 stycznia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wystawy Głównej za zorganizowaną część przedsiębiorstwa (pytanie oznaczone nr 1 we wniosku).

Dotychczasowy przebieg postępowania

W dniu 19 kwietnia 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację znak: IPPP3/4512-55/16-2/ISZ, w której uznał za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy w zakresie uznania Wystawy Głównej za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Na wydaną interpretację, skutecznie doręczoną 22 kwietnia 2016 r., w dniu 6 maja 2016 r. (data wpływu 9 maja 2016 r.) Strona złożyła wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa z dnia 14 czerwca 2016 r. znak IPPP3/4512-1-28/16-2/ISZ (data doręczenia 20 czerwca 2016 r.) - w wyniku ponownej analizy sprawy, z uwzględnieniem zarzutów przytoczonych w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa stwierdzono brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług.