Interpretacja indywidualna z dnia 30.04.2018, sygn. 0111-KDIB2-2.4010.38.2018.1.MM, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-2.4010.38.2018.1.MM

w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 1 lutego 2018 r. (data wpływu 7 lutego 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie kosztów uzyskania przychodów:

• w części dotyczącej zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości zdemontowanych filtrów jest prawidłowe,
• w części dotyczącej uznania zdemontowania filtrów za odłączenie części składowej lub peryferyjnej jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca będący spółką z ograniczoną odpowiedzialnością eksploatuje kotłownię wyposażoną w dwa kotły typu WR-10 oraz jeden kocioł WR-5. Kocioł typu WR-5 wyposażony jest w instalację odpylania zapewniającą redukcję pyłu poniżej 100 mg/m natomiast kotły typu WR-10 wyposażone były w indywidualne dwustopniowe instalacje odpylania spalin składające się z multicyklonu (odpylacz przelotowy) oraz baterii cyklonów, pozwalające zredukować emisję pyłów poniżej 400 mg/m w przeliczeniu na 6% O2. Instalacje te nie były w stanie spełnić standardów przewidzianych w Rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie standardów emisyjnych dla niektórych rodzajów instalacji, źródeł spalania paliw oraz urządzeń spalania paliw oraz urządzeń lub współspalania odpadów czyli redukcji pyłu poniżej 100 mg/m w przeliczeniu na 6% O2 w związku z czym należało je poddać modernizacji (przebudowie). Dopuszczalne stężenie pyłów wynosiło od 1 stycznia 2016 r. 100 mg/m i oba kotły nie spełniały od 1 stycznia 2016 r. tych norm co Spółkę mogło narazić na duże kary finansowe. Wnioskodawca dokonał analizy stanu technicznego urządzeń odpylających kotłów WR-10 i na tej podstawie podjął decyzję o zmodernizowaniu urządzeń odpylających. Decyzja ta była uzasadniona gospodarczo czyli uniknięcie kar finansowych i poprzedzona analizą rynkową stosowanych technologii przy instalacjach odpylania dla kotłów rusztowych oraz doświadczeń nabytych przy modernizacji kotła WR-5, gdzie jako podstawowe urządzenia zastosowano multicyklon MOS (odpylacz przelotowy) baterię cyklonów CEF oraz moduł doczyszczający w postaci filtra workowego. W dniu 6 lutego 2015 r. Wnioskodawca ogłosił przetarg nieograniczony na modernizację układu odpylania. W trakcie procedury przetargowej został wybrany wykonawca K. spółka z o.o., z którą została podpisana umowa na modernizację układu odpylania. Wartość robót miała wynosić zgodnie z umową po aneksach 1 134 000 zł netto. Spółka prowadziła w latach 2015 i 2016 oraz 2017 inwestycję pt. Modernizacja instalacji odpylania część II rok 2015. Koszty zaksięgowane na koncie inwestycje rozpoczęte wyniosły 626 734 zł. Termin wykonania umowy został wielokrotnie przesuwany na wniosek wykonawcy. Wnioskodawca pismem z 9 stycznia 2017 r. odstąpił od umowy z dnia 12 marca 2015 r. Jako przyczynę wskazał nieosiągnięcie stężenia pyłów za odpylaczem każdego kotła poniżej 100 mg/m. Efektem inwestycji przeprowadzonej przez wykonawcę było kilkukrotne zawyżenie dopuszczalnej normy stężenia pyłów. Jednocześnie spółka naliczyła karę umowną. Podstawą naliczenia kary umownej był Aneks nr 9 do umowy z 15 marca 2015 r. w brzmieniu następującym W przypadku stwierdzenia przez zamawiającego stężenia pyłów za odpylaczem każdego kotła ponad 100 mg /m jest on uprawniony do odstąpienia od umowy w ciągu 30 dni od przeprowadzenia badań stężenia pyłów oraz do dochodzenia kary umownej w wysokości 38% wynagrodzenia brutto określonego w paragrafie 5 ust. 1 niniejszej umowy i dochodzenia odszkodowania uzupełniającego na wypadek gdyby kara umowna nie pokryła szkody poniesionej przez Zamawiającego, a w szczególności szkody powstałej na skutek sankcji finansowych ze strony Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Środowiska. Po zaksięgowaniu tej inwestycji i zapłaceniu za dostawę urządzeń zgodnie z umową okazało się, że wypowiedziano umowę dotychczasowemu wykonawcy i naliczono mu karę umowną z powodu niewywiązania się z efektów inwestycji. Inwestycję dokończyła inna firma na podstawie umowy z 9 stycznia 2017 r., której przedmiotem były roboty pt. Modernizacja układu odpylania na ciepłowni rejonowej w X. część II prace naprawcze. W trakcie tych prac naprawczych nowy wykonawca dokonał wymiany dwóch filtrów workowych na filtry poziome o większej powierzchni, ponieważ stare filtry zamontowane przez K. spółkę z o.o. całkowicie nie spełniały swojego zadania. Dotychczasowe filtry zostały zdemontowane i przekazane na magazyn w trakcie prac naprawczych. Wartość zakupu tych filtrów według faktury z 27 lipca 2015 r. wynosiła 385 600 zł. Pozew o zapłatę kary umownej skierowano do postępowania sądowego w lutym 2017 r. i zapłacono 26 502 zł kosztów sądowych oraz 5 000 zł kosztów sądowych na podstawie faktury wystawionej przez biuro prawne. Spółka zleciła również w lutym 2017 r. przeprowadzenie ekspertyzy przez pracowników naukowych z Politechniki. Przeprowadzone badania jednoznacznie potwierdziły, że instalacje odpylające spaliny z kotłów WR-10 nie zapewniają dotrzymania obowiązującego standardu emisyjnego pyłu wyrażonego jako stężenie pyłu wynoszące 100 mg/m. Potwierdziły również, że instalacja odpylania wykonana przez spółkę K. została błędnie zaprojektowana i wykonana, co uniemożliwiło osiągnięcie zakładanego poziomu emisji spalin. W opracowaniu podkreślono, że najistotniejszy jest dobór odpowiedniej powierzchni filtracyjnej i zastosowanie struktury filtracyjnej o odpowiednich parametrach pracy. Niestety wykonawca inwestycji K. spółka z o.o. niewłaściwie dobrał te parametry. Ponadto również filtry te uległy korozji w przeciągu 1,5 roku eksploatacji i prac montażowych z uwagi na duże stężenie CO2 i siarki z winy wykonawcy inwestycji, ponieważ kotły musiały być eksploatowane w okresie wiosennym, jesiennym i zimowym 2 sezony. W czerwcu 2017 r. zostały one sprzedane wraz ze zbiornikiem pyłów za cenę 17 000 zł, ponieważ dla Spółki stały się całkowicie bezużyteczne i przedstawiały wartość złomu nie mogły być zamontowane w innych instalacjach, były bowiem zaprojektowane i wytworzone pod potrzeby konkretnej instalacji. Prace naprawcze zostały zakończone w maju 2017 r. a 25 maja 2017 r. został sporządzony protokół odbioru końcowego środka trwałego Modernizacji układu odpylania kotłów WR na ciepłowni rejonowej w X. II etap (rok 2017). Wartość przejmowanej modernizacji wyniosła 680 000 zł (prace naprawcze tylko). Wyniki pomiarów kotłów potwierdziły spełnienie standardów emisyjnych poniżej 100 mg/m CO2. Wartość przyjętej inwestycji wyniosła ostatecznie 1 346 537,74 zł symbol KŚT 6/65/655 stawka amortyzacyjna 10% rocznie. Od tej wartości od czerwca 2017 r. była naliczana amortyzacja podatkowa. W grudniu 2017 r. po konsultacji z biegłym rewidentem badającym sprawozdanie finansowe Spółka zmniejszyła wartość tego środka trwałego o wartość zdemontowanych filtrów, tj. 385 600 zł i dokonała korekty amortyzacji o kwotę 38 560 zł.