Interpretacja indywidualna z dnia 27.04.2018, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.103.2018.1.MST, Eliza Rurewicz Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.103.2018.1.MST

Sposób zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów nabycia Studium

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 13 marca 2018 r. (data wpływu 15 marca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie sposobu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów nabycia Studium (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie sposobu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów nabycia Studium.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest jedną ze spółek wchodzących w skład grupy kapitałowej (dalej: Grupa). Wnioskodawca jest spółką celową powstałą w celu realizacji najważniejszej inwestycji Grupy budowy bloku energetycznego (dalej: Blok) o mocy 464 MW na parametry nadkrytyczne, opalanego węglem brunatnym. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania energii elektrycznej. W skład instalacji służącej do wytwarzania energii elektrycznej Bloku, wchodzi jeden kocioł energetyczny, jedna turbina oraz instalacje pełniące funkcje pomocnicze m.in.: urządzenia gospodarki paliwowej i olejowej, wodnej oraz odpylania i odsiarczania spalin, gospodarki odpadami paleniskowymi, w tym instalacji odwadniania i magazynowania gipsu (dalej: Instalacja).

Eksploatacja Instalacji w procesie produkcji energii elektrycznej powoduje emisję tlenków siarki (SOX), azotu (NOX), rtęci czy chloru do powietrza. W związku z emisją tych zanieczyszczeń, Wnioskodawca objęty jest rygorystycznymi wymogami konkluzji BAT (tj. Best Available Technologies; dalej: Konkluzja BAT), określonymi w dyrektywach o emisjach przemysłowych (IED). Zgodnie z Dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE (Dz.Urz. UE L 212/1; dalej: Dyrektywa IED), 31 lipca 2017 r. wydana została Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2017/1442 ustanawiająca konkluzje dotyczące najlepszych dostępnych technik BAT w odniesieniu do dużych obiektów energetycznego spalania, do których zalicza się Blok. Dokument ten określa m.in. ile szkodliwych substancji, takich jak np. tlenki siarki (SOX), azotu (NOX), rtęci czy chloru będą mogły wyemitować elektrownie począwszy od 2022 r.