Interpretacja indywidualna z dnia 16.04.2018, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.113.2018.1.MM, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.113.2018.1.MM

Czy wydatki poniesione na remont nawierzchni placu powinny zostać zakwalifikowane, jako wydatki remontowe i tym samym zaliczone do kosztów uzyskania przychodów pośrednio związanych z przychodami, tj. potrącone zgodnie z zasadami określonymi w art. 22 ust. 5c i ust. 5d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 lutego 2018 r. (data wpływu 21 lutego 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z wymianą nawierzchni placu jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lutego 2018 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest wspólnikiem (komandytariuszem) Spółki. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego, rozliczanego na zasadach określonych w art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie m.in. sprzedaży maszyn rolniczych, części do maszyn oraz serwisu maszyn rolniczych. Spółka zdarzenia gospodarcze dla potrzeb podatku dochodowego ewidencjonuje w księgach handlowych, jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka jest właścicielem budynku wraz z przyległym do niego placem manewrowym i wystawowym, posiadającym wydzielone miejsca parkingowe dla pojazdów służbowych. Są one ujęte w ewidencji, jako osobne środki trwałe, tj. plac jest przyjęty odrębnie jako drogi, place X. Plac wykonany był do 2017 r. ze zużytych betonowych płyt, potocznie nazywanych trylinką (lub trelinką).