Interpretacja indywidualna z dnia 27.03.2018, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.702.2017.1.RD, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.702.2017.1.RD

W przedmiotowej sytuacji w odniesieniu do dostaw towaru dokonywanych od 1 kwietnia 2013 r. do dokonania faktycznej rejestracji jako podatnika VAT UE brak rejestracji Wnioskodawcy jako podatnika VAT-UE stanowi przesłankę uniemożliwiającą potraktowanie transakcji jako dostawy wewnątrzwspólnotowej z prawem do zastosowania stawki 0%.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 grudnia 2017 r. (data wpływu 28 grudnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania stawki 0% jest:

• prawidłowe w odniesieniu do dostaw dokonywanych od 1 stycznia 2013 r. do 31 marca 2013 r.

• nieprawidłowe w odniesieniu do dostaw dokonywanych od 1 kwietnia 2013 r. do faktycznej rejestracji jako podatnika VAT UE.

UZASADNIENIE

W dniu 28 grudnia 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od 2013 r. i jest czynnym podatnikiem VAT. Podatnik od 2013 roku dokonywał wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów zgodnie z wymogami określonymi w art. 13 ust. 2 i 6. W deklaracjach VAT-7 wykazywana była sprzedaż WDT na warunkach stawki preferencyjnej ze stawką VAT 0% oraz składane były deklaracje podsumowujące VAT-UE za te okresy.

Jednak okazało się, że przez niedopatrzenie nie dokonał oznaczenia we wniosku rejestracyjnym na potrzeby VAT UE i w rezultacie faktycznej rejestracji dokonał dopiero w 2017 roku. W trakcie kilkukrotnych czynności sprawdzających przez Urząd Skarbowy (wcześniejszy urząd) były przekazywane dokumenty potwierdzające transakcje wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, ale nigdy Urząd nie stwierdził nieprawidłowości i też nie zarzucił braku rejestracji. Z tego powodu podatnik nie był świadom, że nie dopełnił formalności związanych z rejestracją.