Interpretacja indywidualna z dnia 22.03.2018, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.59.2018.1.BK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.59.2018.1.BK

w zakresie możliwości wyłączenia z przychodów na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wartości umorzonej pożyczki

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 18 stycznia 2018 r. (data wpływu do Organu 16 lutego 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości wyłączenia z przychodów na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wartości umorzonej pożyczki jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 stycznia 2018 r. do Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu wpłynął wniosek z 18 stycznia 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie w zakresie możliwości wyłączenia z przychodów na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wartości umorzonej pożyczki. Wniosek powyższy za pismem z 9 lutego 2018 r. Znak: 3071-SOB.4000.435.2018 BA 29988/18 Naczelnik Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu przekazał do tut. Organu, celem załatwienia zgodnie z właściwością (data wpływu 16 lutego 2018 r.)

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Na podstawie umowy z 19 czerwca 2017 r. zawartej z Bankowym Funduszem Gwarancyjnym (BFG), Wnioskodawca otrzymał pomoc z funduszu restrukturyzacji banków spółdzielczych w formie pożyczki w wysokości 218.000,00 zł na pokrycie wydatków związanych z przystąpieniem do Systemu Ochrony SGB uznanego przez Komisję Nadzoru Finansowego decyzją z dnia 3 listopada 2015 r. Podstawę udzielenia pomocy stanowił art. 35 ustawy z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających (tj. Dz.U. z 2016 r. poz. 1826 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym w dniu zawarcia umowy. Zgodnie z umową udzielona pożyczka miała charakter zwrotny z terminem spłaty kapitału do 31 grudnia 2017 r., z zastrzeżeniem możliwości wygaśnięcia umowy w przypadku umorzenia wynikających z niej wierzytelności i należności. Wnioskodawca po spełnieniu przesłanek ustawowych wystąpił z wnioskiem o umorzenie udzielonej pożyczki, a Rada Bankowego Funduszu Gwarancyjnego w dniu 28 sierpnia 2017 r. podjęła uchwałę w tym przedmiocie, umarzając udzieloną pomoc finansową z funduszu restrukturyzacji banków spółdzielczych w zakresie całej kwoty kapitału pożyczki, tj. 218.000,00 zł. W zaświadczeniu o pomocy de minimis wydanym przez Prezesa Zarządu BFG w dniu 28 sierpnia 2017 r. jako podstawę prawną jej udzielenia wskazano art. 35 ust. 5-6 ustawy z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających. W związku z zaistniałą sytuacją, Wnioskodawca powziął wątpliwość, w jaki sposób prawidłowo rozliczyć udzieloną pomoc de minimis w postaci umorzenia pożyczki z funduszu restrukturyzacji banków spółdzielczych. Według opinii prawnej sporządzonej na użytek banków spółdzielczych, będących uczestnikami Systemu Ochrony SGB, umorzona pomoc nie stanowi przychodu osoby prawnej w myśl art. 12 ust. 4 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowiąc jedną z kategorii nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń finansowanych lub współfinansowanych ze środków budżetu państwa, jednostek samorządu terytorialnego, ze środków agencji rządowych, agencji wykonawczych lub ze środków pochodzących od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych w ramach rządowych programów. W konsekwencji Wnioskodawca nie uwzględnił w przychodach minionego roku obrachunkowego kwoty 218.000,00 zł, ale mając świadomość, że przywołana wyżej podstawa prawna wydanej opinii, nie rozstrzyga opisanej sytuacji w sposób jednoznaczny, opisany stan faktyczny poddano dalszej analizie prawnej. Nie usunęło to jednak wszystkich wątpliwości. W związku z tym, że opisany stan faktyczny nie był dotychczas przedmiotem interpretacji organów podatkowych, a interpretacje indywidualne wydawane w podobnych sprawach nie mogą stanowić podstawy rozstrzygnięcia w tym konkretnym przypadku, Wnioskodawca uznał za uzasadnione zwrócenie się o wydanie interpretacji indywidualnej.