Interpretacja indywidualna z dnia 20.03.2018, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.23.2018.1.SG, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.23.2018.1.SG
w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości zbywanych składników majątku trwałego i obrotowego
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 3 stycznia 2018 r. (data wpływu 10 stycznia 2018 r.), uzupełnionym 14 marca 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości zbywanych składników majątku trwałego i obrotowego - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 10 stycznia 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości zbywanych składników majątku trwałego i obrotowego. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 26 lutego 2018 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.18.2018.2.SG wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 14 marca 2018 r.
We wniosku złożonym przez:
- Zainteresowanego będącego stroną postępowania:
G. Sp. z o.o. - Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:
Firma Handlowo-Usługowa
przedstawiono następujący stan faktyczny:
Sp. z o.o. z siedzibą w Polsce (dalej : Spółka), należy do międzynarodowej grupy kapitałowej, zajmującej się dostawą części zamiennych, usług technicznych oraz rozwiązań biznesowych dla przedsiębiorstw z branży rolniczej, ogrodniczej i zajmujących się gospodarką leśną oraz pracami ziemnymi. Spółka prowadzi działalność w zakresie handlu detalicznego towarów z branży technicznego wyposażenia rolnictwa poprzez sieć ponad 90 punktów sprzedaży detalicznej towarów oraz poprzez sklep internetowy. W strukturze organizacyjnej punkty handlowe wydzielone są, jako odrębne zorganizowane części przedsiębiorstwa z określoną dla nich wewnętrzną strukturą organizacyjną. Wszystkie punkty handlowe mają też odrębność funkcjonalną, tj. mają przypisane zadania do realizacji w formie budżetów opracowanych odrębnie dla każdego punku sprzedaży detalicznej. Punkty handlowe cechuje też wyodrębnienie finansowe, bowiem Spółka prowadzi ewidencję księgową w sposób pozwalający ustalić odrębnie dla każdego punktu handlowego jego koszty i przychody, aktywa i pasywa w tym zapasy, środki trwałe oraz przyporządkować mu jego należności i zobowiązania. Wyodrębnienie poszczególnych punktów sprzedaży detalicznej (dalej: PSD) a więc i przedmiotowego PSD w strukturze Spółki wiązało się z nadaniem tej jednostce autonomii (samodzielności) w zakresie podejmowania decyzji dotyczących bieżącej działalności handlowej. W przedmiotowym PSD tak jak i w pozostałych punktach handlowych Spółki ustanowiony był kierownik punktu, który kierował działalnością PSD i pozostałymi członkami załogi. Kierownik polegał kontroli osoby odpowiedzialnej za działanie kilku sklepów w danym regionie geograficznym. Decyzje o wynagrodzeniu poszczególnych pracowników PSD w tym kierownika PSD zapadały na szczeblu Zarządu Spółki.