Interpretacja indywidualna z dnia 16.03.2018, sygn. 0115-KDIT2-3.4010.50.2017.10.PS, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2-3.4010.50.2017.10.PS

Czy opisane we wniosku różnice kursowe powstałe na rachunku walutowym z tytułu transakcji udzielania pożyczek stanowią koszt podatkowy (w przypadku ujemnych różnic kursowych) lub przychód (w przypadku dodatnich różnic kursowych)?

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 11 października 2017 r., sygn. akt I SA/Bd 808/17, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 kwietnia 2017 r. (data wpływu 21 kwietnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozpoznawania podatkowych różnic kursowych jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozpoznawania podatkowych różnic kursowych.

Dotychczasowy przebieg postępowania:

W dniu 21 czerwca 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację znak: 0115-KDIT2-3.4010.50.2017.1.JS, w której uznał za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości rozpoznawania podatkowych różnic kursowych.

Wnioskodawca na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 21 czerwca 2017 r., znak: 0115-KDIT2-3.4010.50.2017.1.JS, złożył skargę z dnia 21 lipca 2017 r. (data wpływu 26 lipca 2017 r.).

W wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 11 października 2017 r., sygn. akt I SA/Bd 808/17, uchylającym interpretację indywidualną z dnia 21 czerwca 2017 r., znak: 0115-KDIT2-3.4010.50.2017.1.JS, Sąd wskazał miedzy innymi, że: ()wadliwość wydanej interpretacji wynika z kilku zasadniczych powodów. Po pierwsze, nie da się obronić stanowiska DKIS, że zakres wniosku nie obejmował wątpliwości Spółki, co do możliwości powstania różnic kursowych od tzw. środków własnych, objętych regulacją art. 15a ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3 u.p.d.o.f. ()