Interpretacja indywidualna z dnia 16.02.2018, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.507.2017.1.MGR, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.507.2017.1.MGR

Moment zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu opłaty za wieczyste użytkowanie gruntu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 12 grudnia 2017 r. (data wpływu 20 grudnia 2017 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu opłaty za wieczyste użytkowanie gruntu jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 grudnia 2017 r. do tutejszego Organu podatkowego wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni prowadzi indywidualną działalność gospodarczą, jako osoba fizyczna, od ponad 10 lat. W okresie kilku ostatnich lat firma miała problemy z płatnościami, a powstałe w tych okresach zaległości Wnioskodawczyni reguluje ze środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości.

Wnioskodawczyni prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów metodą zaliczania w koszty wydatków z datą wystawienia dokumentu.

W poprzednich latach Wnioskodawczyni nie księgowała kosztów, których nie poniosła z powodu braku zapłaty. Takim wydatkiem była m.in. opłata za użytkowanie wieczyste gruntów należących do Skarbu Państwa.

Zaległości w tym podatku dotyczyły kilku ostatnich lat, Wnioskodawczyni uregulowała je z końcem 2017 r. Posiada Ona dokumenty zapłaty, czyli dokumenty potwierdzające poniesienie wydatku i chce wydatek ten zaksięgować na bieżąco, czyli w dacie dokumentu zapłaty. Wnioskodawczyni w poprzednich latach otrzymywała decyzje o wymiarze podatku od nieruchomości, jednak nie otrzymywała decyzji na każdy rok, jedynie w przypadku zmian stawek. Wnioskodawczyni wskazała, że posiada pierwotną decyzję, za 2011 r. i 2012 r. posiada decyzje zmieniające wysokość opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste, w 2013 r., 2014 r. i 2015 r. nie otrzymała decyzji, ponieważ kontynuowana była stawka za 2012 r., następnie w 2016 r. i 2017 r. nastąpiła zmiana stawki. Wnioskodawczyni nie księgowała w koszty uzyskania przychodów wartości tego podatku w związku z brakiem dokumentu określającego wysokość opłaty na dany rok, miała również wątpliwość w latach, w których otrzymała decyzję o zmianie stawki, czy dokument ten jest innym dokumentem, dającym podstawę do kosztów uzyskania przychodów bez zapłaty. Wnioskodawczyni zauważyła, że w tej sytuacji powstaje potrzeba interpretacji, w związku z niejasnym zapisem art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (zwanej dalej ustawą), zgodnie z którym za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników, o których mowa w ust. 6, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.