Interpretacja indywidualna z dnia 09.11.2017, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.258.2017.2.ANK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.258.2017.2.ANK

w zakresie ustalenia, czy kosztami uzyskania przychodów są dodatkowe wynagrodzenia wypłacane pracownikom w latach 2012-2014 przez Spółkę w ramach stosunku pracy, których wysokość uzależniona była od dodatniego wyniku finansowego osiągniętego przez Spółkę w poprzednim roku obrachunkowym.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r. poz. 201 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 6 września 2017 r. (data wpływu do organu 12 września 2017 r.), uzupełnionym 13 października 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy kosztami uzyskania przychodów są dodatkowe wynagrodzenia wypłacane pracownikom w latach 2012-2014 przez Spółkę w ramach stosunku pracy, których wysokość uzależniona była od dodatniego wyniku finansowego osiągniętego przez Spółkę w poprzednim roku obrachunkowym jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 września 2017 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy kosztami uzyskania przychodów są dodatkowe wynagrodzenia wypłacane pracownikom w latach 2012-2014 przez Spółkę w ramach stosunku pracy, których wysokość uzależniona była od dodatniego wyniku finansowego osiągniętego przez Spółkę w poprzednim roku obrachunkowym. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego pismem z 28 września 2017 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.258.2017.1.ANK wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano pismem z 9 października 2017 r. (data wpływu 13 października 2017 r.)

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W latach 2012-2014 Spółka z o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) wypłacała pracownikom dodatkowe wynagrodzenia (świadczenie na rzecz pracowników). Decyzja o wypłacie przedmiotowych wynagrodzeń była podejmowana przez właściciela na Zwyczajnym Zgromadzeniu Wspólników, po zakończeniu danego roku obrachunkowego. Przesłanką takiej decyzji było osiągnięcie przez Spółkę dodatniego wyniku finansowego w zakończonym roku obrachunkowym. Źródłem finansowania przedmiotowych wynagrodzeń były środki pieniężne z działalności gospodarczej Spółki. Dodatkowe wynagrodzenia pracowników wypłacane było przez Spółkę z jej rachunku bankowego, z którego były dokonywane przez Spółkę inne wypłaty na rzecz pracowników, tj. w szczególności wynagrodzenie zasadnicze. W nielicznych przypadkach wynagrodzenie było wypłacane poprzez kasę. Było tak m.in. w sytuacji, gdy dodatkowe wynagrodzenie było wypłacane byłym pracownikom (takim, którzy zostali zwolnieni). Kwota przeznaczona do wypłaty analizowanych elementów wynagrodzenia pracowników pomniejszała kwotę zysku Spółki, przeznaczonego do podziału przez Zwyczajne Zgromadzenie Wspólników. Zasadniczo beneficjentami dodatkowego wynagrodzenia byli wszyscy pracownicy Spółki, a nie tylko wybrani, wyróżniający się szczególnymi osiągnięciami. Świadczenie to miało niezindywidualizowany charakter i było przyznawane wszystkim pracownikom spełniającym generalnie określone kryteria, a jego udzielenie nie pozostawiono swobodnemu uznaniu pracodawcy. Przedmiotowe kryteria miały charakter generalny (np. okres zatrudnienia w poprzednim roku) oraz obiektywny i w żaden sposób nie odnosiły się do indywidualnych osiągnięć danych pracowników. Również przesłanki negatywne, w przypadku zaistnienia których pracownik tracił prawo do dodatkowego wynagrodzenia, miały charakter niezindywidualizowany i zasadniczo wiązały się z naruszeniem określonych obowiązków pracowniczych. W konsekwencji, wypłacone dodatkowe wynagrodzenie dla pracowników nie były ani nagrodą ani premią, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 40 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 z późn. zm.), ponieważ nagrody i wyróżnienia przysługują za ponadprzeciętne wykonywanie obowiązków pracowniczych, a nie za świadczenie pracy w ramach zwyczajnych obowiązków wynikających z umowy o pracę.