Interpretacja indywidualna z dnia 06.10.2017, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.87.2017.2.SG, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.87.2017.2.SG

w zakresie możliwości i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów umorzonych należności (wierzytelności)

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 lipca 2017 r. (data wpływu 26 lipca 2017 r.), uzupełnionym 29 września 2017 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie:

• możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów umorzonych należności (wierzytelności), o których mowa we wniosku jest prawidłowe,
• momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ww. należności (wierzytelności) jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lipca 2017 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów umorzonych należności (wierzytelności). Powyższy wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 13 września 2017 r. Znak: 0111-KDIB1-1.4010.87.2017.1.SG wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 29 września 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (Sp. z o.o.) posiadał należności z lat 2012-2013 od dłużnika, będącego czynnym podatnikiem VAT, w kwocie 716.760,87 zł brutto, które nie zostały uregulowane w terminie płatności. Spółka oddała sprawę do sądu w celu uzyskania zapłaty. W międzyczasie pozwany zgłosił inne roszczenia i wszczął sprawę przeciwko Sp. z o.o. Zdaniem Sp. z o.o. roszczenia te były bezzasadne, jednak istotnie wydłużały proces dochodzenia własnych, bezspornych, należności. Pragnąc odzyskać zablokowane środki pieniężne spółka zdecydowała o podjęciu rozmów i doprowadzeniu do ugody. Po negocjacjach strony ustaliły, że dłużnik uiści 358.380,00 zł w dwóch równych transzach w terminach ustalonych w ugodzie, a w dacie jej podpisania obydwie strony odstąpią od wszelkich wzajemnych roszczeń przekraczających kwotę 358.380,00 zł. Jednocześnie w ugodzie zawarto klauzulę, że nie przesądza ona o racjach żadnej ze stron. W wyniku podpisania ugody między stronami doszło do zawarcia ugody sądowej potwierdzającej jej postanowienia oraz ustalone warunki w zakresie toczącego się postępowania sądowego z powództwa Sp. z o.o. przeciwko dłużnikowi o zapłatę przedmiotowych należności. Obie strony wystąpiły do sądu o umorzenie wzajemnych spraw sądowych na warunkach określonych w ugodzie. Umorzenie spraw sądowych na dzień złożenia niniejszego wniosku jest prawomocne. Ugoda nie zawiera wyszczególnienia, których faktur będzie dotyczyć zapłata, a które wygasły.