Interpretacja indywidualna z dnia 12.07.2017, sygn. 0112-KDIL3-1.4011.84.2017.2.AA, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL3-1.4011.84.2017.2.AA

Podatek dochodowy od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odsetek.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 2 maja 2017 r. (data wpływu 4 maja 2017 r.), uzupełnionym w dniu 5 lipca 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odsetek jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 maja 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odsetek.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w związku z czym pismem z dnia 28 czerwca 2017 r. znak 0112-KDIL3-1.4011.84.2017.1.AA na podstawie art. 169 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 30 czerwca 2017 r., natomiast w dniu 5 lipca 2017 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 4 lipca 2017 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Na mocy wyroku Sądu Okręgowego Wydział Cywilny zasądzono na rzecz Wnioskodawczyni.

W uzupełnieniu wniosku wskazano opis stanu faktycznego: Dnia 24 maja 2008 r. mąż Wnioskodawczyni uległ wypadkowi na terenie zakładu pracy (pełniąc dyżur w charakterze pielęgniarza). Powodem było nagłe zatrzymanie krążenia. Pierwszej pomocy udzielono na miejscu przez personel pracujący w miejscu pracy męża. Doszło do głębokiego niedotlenienia mózgu wezwano R-kę reanimacyjną z miasta i dopiero lekarz karetki reanimacyjnej przeprowadził reanimację w związku z czym powróciła przytomność (oddychał pod respiratorem). Został przywieziony do Szpitala Specjalistycznego, gdzie dalszą opiekę przejął SOR. Pod długiej walce w kilku szpitalach 14 lipca 2008 r. mąż trafił do ZOL przy Fundacji () z powodu przebywania w śpiączce. Następnie (po 180 dniach choroby) ZUS zasądził rentę chorobową. Zaświadczenie od lekarza-orzecznika potwierdziło 100% inwalidztwo (niemożność samodzielnego funkcjonowania). Następnie Wnioskodawczyni złożyła powództwo przeciwko pracodawcy męża o rentę rehabilitacyjną i zapewnienie środków na pobyt w domu. Po śmierci męża w dniu 14 grudnia 2010 r. dzieci otrzymały rentę po tacie, a powództwo o wypłatę renty rehabilitacyjnej przekształcono na powództwo o zapłatę zadośćuczynienia.