Interpretacja indywidualna z dnia 11.07.2017, sygn. 0114-KDIP3-3.4011.165.2017.2.MS2, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-3.4011.165.2017.2.MS2

w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 maja 2017 r. (data wpływu 18 maja 2017 r), uzupełnione pismem z dnia 17 czerwca 2017 r. (data nadania 17 czerwca 2017 r., data wpływu 21 czerwca 2017 r.) na wezwanie z dnia 1 czerwca 2017 r. (data nadania 2 czerwca 2017 r., data doręczenia 12 czerwca 2017 r.) Nr 0114-KDIP3-3.4011.165.2017.1.MS2, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 maja 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 1 czerwca 2017 r. Nr 0114-KDIP3-3.4011.165.2017.1.MS2 (data nadania 2 czerwca 2017 r., data doręczenia 12 czerwca2017 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku.

Pismem z dnia 17 czerwca 2017 r. (data nadania 17 czerwca 2017 r., data wpływu 21 czerwca 2017 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca był zatrudniony w Zarządzie Dróg Miejskich na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, zawartej w dniu 28 kwietnia 2009 r. na stanowisku starszego referenta. Pismem z dnia 22 lipca 2015 r. Wnioskodawca otrzymał wypowiedzenie umowy o pracę z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia. Rozwiązanie umowy o pracę nie nastąpiło za zgodą (za porozumieniem stron). Umowa została rozwiązana na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. z 2015 r., poz. 192). Przyczyną rozwiązania umowy Pracodawca podał likwidację stanowiska pracy, w związku z ograniczeniem zatrudnienia w grupie zawodowej pracowników do spraw obsługi administracyjno biurowej, tj. dublującego się stanowiska do spraw obsługi archiwum. Nie zgadzając się z stanowiskiem Pracodawcy, Wnioskodawca złożył pozew do Sądu Rejonowego o uznanie wypowiedzenia stosunku pracy za bezskuteczne (przyczyny wypowiedzenia nie były rzeczywiste) i przywrócenie do pracy na dotychczasowych warunkach. Sąd Rejonowy uznał wypowiedzenie umowy o pracę na czas nieokreślony za bezskuteczne. Przywrócenie do pracy na poprzednich warunkach było niemożliwe (Wnioskodawca podjął zatrudnienie u innego pracodawcy), więc Sąd uwzględnił żądanie, aby były Pracodawca wypłacił odszkodowanie (Kodeks pracy art. 45 § 1). W dniu 8 kwietnia 2016 r. przed Sądem Pracy została zawarta ugoda sądowa, na mocy której strony postanowiły, że Zarząd Dróg Miejskich wypłaci kwotę 3500 zł (jednomiesięczne wynagrodzenie) tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę. W ugodzie nie zawarto ustalenia, że rozwiązanie umowy o pracę nastąpiło za porozumieniem stron. Przyznane odszkodowanie jest rekompensatą za szkodę z tytułu bezprawnego wypowiedzenia pracy i nie dotyczy utraconych korzyści. Wysokość lub zasady ustalania przedmiotowego odszkodowania nie wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw bądź wynikają z wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień, regulaminów, statutów o których mowa w art. 9 § 1 Kodeksu pracy. Wobec powyższego przedmiotowe odszkodowanie wynika z przepisów Kodeksu pracy zawartych w art. 45. Szkoda dotyczyła utraty stanowiska, a co tym idzie ubytku w majątku, który był spowodowany niezgodnym z prawem wypowiedzeniem umowy o pracę. Pracodawca wypłacił zasądzone odszkodowanie oraz przesłał PIT-11, w którym wpisał kwotę odszkodowania do rubryki części E jako: należności ze stosunku pracy: służbowego, spółdzielczego i z pracy nakładczej, a także zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacone przez zakład pracy, o których mowa w art. 31 ustawy, oraz płatników, o których mowa w art. 42e ust. 1 ustawy. Ze względu na otrzymany PIT-11 Wnioskodawca wpisał również do osiągniętych dochodów za 2016 r. wspomniane odszkodowanie, powiększając w ten sposób wielkość podatku w zeznaniu, który Wnioskodawca odprowadził do Urzędu Skarbowego.