Interpretacja indywidualna z dnia 30.06.2017, sygn. 0114-KDIP3-1.4011.103.2017.2.ES, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-1.4011.103.2017.2.ES

w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wskazanych we wniosku wierzytelności

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 24 kwietnia 2017 r. (data wpływu 4 maja 2017 r.) uzupełnione pismem z dnia 1 czerwca 2017 r. (data nadania 2 czerwca 2017 r., data wpływu 8 czerwca 2017 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 25 maja 2017 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.103.2017.1.ES (data nadania 25 maja 2017 r., data odbioru 30 maja 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wskazanych we wniosku wierzytelności - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 maja 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wskazanych we wniosku wierzytelności.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prosi o wydanie opinii w sprawie wierzytelności od swojego kontrahenta, który uchyla się od spłaty zobowiązań wobec firmy Wnioskodawcy.Kwota całej wierzytelności 1.607.600,92 zł składa się z niezapłaconych faktur z 2010 i 2011 r. Do sądu zostały oddane dwie najstarsze faktury z 2010 r. na kwotę 62.467,83 zł brutto. Pozostałe faktury na kwotę 1.545.133,09 zł brutto, nie były oddane do sądu z powodu poniesienia dodatkowych kosztów sądowych i komorniczych.