Interpretacja indywidualna z dnia 20.06.2017, sygn. 0113-KDIPT3.4011.36.2017.2, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT3.4011.36.2017.2

1) Czy kwota 36 610 zł wynikająca z ugody sądowej z dnia 24 marca 2016 r. podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych? 2) Czy powinny zostać naliczone koszty uzyskania przychodów?

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 22 marca 2017 r. (data wpływu 24 marca 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 kwietnia 2017 r. (data wpływu 4 maja 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów osiągniętych w wyniku zawartej ugody sądowej oraz możliwości zastosowania kosztów uzyskania przychodów od wypłaconego odszkodowania jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa m.in. w art. 14b § 3 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 18 kwietnia 2017 r., nr 0113-KDIPT3.4011.36.2017.1.KC, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 18 kwietnia 2017 r. (data doręczenia 25 kwietnia 2017 r.). Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek pismem z dnia 27 kwietnia 2017 r. (data wpływu 4 maja 2017 r.), nadanym za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 2 maja 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 14 kwietnia 2015 r. Burmistrz Miasta i Gminy rozwiązał z Wnioskodawczynią umowę o pracę, zawartą na czas nieokreślony w trybie art. 52 ust. 1 pkt 1 Kodeksu pracy. Wnioskodawczyni odwołała się do Sądu Rejonowego w IV Wydział Pracy, wnosząc o przywrócenie do pracy. W procesie sądowym, Sąd Pierwszej Instancji uznał to zwolnienie bez wypowiedzenia za bezprawne, bezskuteczne i wyrokiem z dnia 3 sierpnia 2015 r., na mocy art. 56 ust. 1 i 2 Kodeksu pracy w związku z art. 57 ust. 1 tejże ustawy, przywrócił Wnioskodawczynię do pracy, zasądzając wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy. Od tego wyroku, do Sądu Okręgowego w , odwołał się Burmistrz Miasta i Gminy . Podczas rozprawy w dniu 24 marca 2016 r. została podpisana ugoda, której pkt 3 brzmi: ,,Pozwany Urząd Miasta i Gminy w zapłaci na rzecz powódki , kwotę 36 610 zł (słownie: trzydzieści sześć tysięcy sześćset dziesięć złotych), która będzie płatna w dwóch ratach każda po 18 305 zł (słownie: osiemnaście tysięcy trzysta pięć złotych). Pierwsza będzie płatna do dnia 11 kwietnia 2016 r., a druga do dnia 10 maja 2016 r., wraz z odsetkami ustawowymi na wypadek uchybienia terminów płatności którejkolwiek z rat.