Interpretacja indywidualna z dnia 31.05.2017, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.43.2017.1.EN, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.43.2017.1.EN

W zakresie możliwości i momentu zaliczenia do kosztów podatkowych wskazanych we wniosku wydatków z tytułu opłat licencyjnych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 4 kwietnia 2017 r. (data wpływu do Organu 11 kwietnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości i momentu zaliczenia do kosztów podatkowych wskazanych we wniosku wydatków z tytułu opłat licencyjnych jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 kwietnia 2017 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości i momentu zaliczenia do kosztów podatkowych wskazanych we wniosku wydatków z tytułu opłat licencyjnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca - spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka), należy do międzynarodowej grupy X (dalej: Grupa), zajmującej się produkcją oraz dystrybucją artykułów sportowych. Spółka, prowadzi sprzedaż sprzętu i odzieży sportowej, i jest jedynym na rynek polski dostawcą produktów takich marek jak: A, B, C, D. Właścicielami znaków towarowych dotyczących powyższych marek, objętych prawem chronionym są spółki należące do Grupy.

Na mocy umów o licencjonowanie znaków towarowych zawartych: w 2007 r. w przypadku marki B i 2010-2012 r. w przypadku pozostałych marek, Spółka uzyskała prawo do posługiwania się znakami towarowymi określonymi w umowach na obszarze Polski i innych państw, każdorazowo uzgodnionych przez strony umów. Udzielone licencje dotyczyły wytwarzania, zakupu i dystrybucji wyrobów określonych w tych umowach.

Umowy stanowiły, że licencjobiorca za każdy rok, był zobowiązany zapłacić właścicielom znaków towarowych opłaty licencyjne stanowiące procent od sumy rocznej sprzedaży. Opłaty miały być wnoszone po zakończeniu roku kalendarzowego. Za poszczególne lata Spółka regulowała swoje zobowiązania po otrzymaniu faktur od licencjodawców. Faktury wystawiane były z datą grudniową roku, którego dotyczyły, a płatność następowała po otrzymaniu faktury, najpóźniej do końca stycznia następnego roku. Do grudnia 2013 r. Spółka nie otrzymała obciążeń za używanie znaków towarowych za 2012 r. Dopiero po tym czasie licencjodawcy wraz z naliczeniami za rok 2013 obciążyli Spółkę fakturami dotyczącymi opłat za 2012 r. W oparciu o aneksy dołączone do zawartych umów dopuszczono, że mogą mieć miejsce wyrównania dotyczące opłat za rok poprzedni, i że wyrównania takie podlegają doliczeniu lub odliczeniu od opłat płatnych przez licencjobiorcę w kolejnym roku.