Interpretacja indywidualna z dnia 26.05.2017, sygn. 0112-KDIL3-1.4011.44.2017.1.AMN, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL3-1.4011.44.2017.1.AMN

Opodatkowanie przychodów.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2017 r. (data wpływu 31 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Ustanowiona w dniu 30 stycznia 2012 r. przez Sejmik Województwa Wielkopolskiego uchwała w sprawie utworzenia obszaru ograniczonego użytkowania ze względu na hałas ponadnormatywny pochodzący od statków, lądowań i przelotów statków powietrznych, utworzyła obszar ograniczonego użytkowania dla A, którego zarządcą jest Sp. z o.o. . Przedmiotowa uchwała wyznaczyła dwie strefy: zewnętrzną i wewnętrzną czyli tą, w której mieszka Wnioskodawczyni wraz z mężem. W uchwale wprowadzona wymagania techniczne dotyczące budynków położonych w strefie w postaci zapewnienia właściwego klimatu akustycznego. Powyższa uchwała weszła w życie 28 lutego 2012 r. Wnioskodawczyni mieszkając w strefie pismem z 31 lipca 2012 r. nadanym 6 sierpnia 2012 r. wezwała A do zapłaty odszkodowania w związku ze spadkiem wartości nieruchomości (60. 500 zł) (13%) i zwrotu nakładów za wygłuszenie. Strona pozwana nie wyraziła woli zapłaty odszkodowania, do której została zobligowana przez sąd. Zdaniem sądu budynek mieszkalny został zdeterminowany. Powołując się na art. 317 k.p.c. sąd okręgowy wydał wyrok częściowy 26 stycznia 2015 r, a 13 kwietnia 2016 r. sąd apelacyjny oddalił apelację strony pozwanej. Podstawą prawną dochodzonego przez Wnioskodawczynię uwzględnionego w wyroku częściowym jest art. 129 ust. 1 ustawy Prawo ochrony środowiska. Zgodnie z tym przepisem w związku z ograniczeniem sposobu korzystania z nieruchomości, korzystanie z niej lub z jej części w dotychczasowy sposób stało się niemożliwe lub istotnie ograniczone, właściciel może żądać odszkodowania za poniesioną szkodę, zaś szkodą jest również spadek wartości nieruchomości (wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 30 listopada 2010 r. VI ACa 1156/10). Ograniczenie korzystania z nieruchomości obowiązku znoszenia hałasu przekraczającego poziom dopuszczalny przez obowiązujące prawo. O odsetkach ustawowych sąd okręgowy orzekł na podstawie art. 481 § 1 i 2 k.c. zakreślając termin na spełnienie świadczenia do końca sierpnia 2012 r. Przez wprowadzenie obszaru ograniczonego użytkowania Wnioskodawczyni ponosi szkodę. Żyje w hałasie zagrażającym zdrowiu i życiu (hałas ponadnormatywny). Spadek wartości nieruchomości w opinii biegłego systematycznie spada 0,7% miesięcznie. Brak potencjalnej możliwości sprzedaży nieruchomości. Wnioskodawczyni jest zmuszona tak żyć nie z własnej winy. Zgodnie z obecnym stanowiskiem Naczelnego Sądu Administracyjnego (17 stycznia 2013 r. sygn. akt II FSK 289/12, jeżeli zwolnieniu z podatku podlega kwota główna odszkodowania ( w przypadku Wnioskodawczyni również), to i wolne od podatku są od niego także odsetki. Nie można bowiem w żaden sposób twierdzić, że odsetki można przyporządkować do innego źródła przychodu niż należność główną. Zwolnienie zasądzonego odszkodowania determinuje zwolnienie z opodatkowania odsetek od niego. Zatem odsetki winny zostać zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.