Interpretacja indywidualna z dnia 31.05.2017, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.139.2017.1.SM, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.139.2017.1.SM

W zakresie uznania cesji wierzytelności za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i określenia podstawy opodatkowania dla tej czynności.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 kwietnia 2017 r. (data wpływu 4 maja 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania cesji wierzytelności za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i określenia podstawy opodatkowania dla tej czynności - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 maja 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania cesji wierzytelności za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i określenia podstawy opodatkowania dla tej czynności.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Sp. z o.o., [dalej: Spółka lub Wnioskodawca], zajmuje się odpłatnym udzielaniem pożyczek pieniężnych osobom fizycznym [dalej: Pożyczkobiorcy]. Zgodnie z przyjętym modelem biznesowym proces związany z udzielaniem/obsługą pożyczek realizowany jest za pośrednictwem Internetu oraz przy pomocy brokerów.

Spółka jest zarejestrowana w Polsce dla celów podatku od towarów i usług [dalej: VAT] - jako podatnik VAT czynny, w tym dla potrzeb transakcji wewnątrzunijnych (tj. jako podatnik VAT-UE).

Spółka zawarła umowę cesji, na podstawie której wierzytelności wynikające z udzielonych przez Wnioskodawcę pożyczek pieniężnych są regularnie przenoszone do spółki z siedzibą na Łotwie, utworzonej zgodnie z prawem łotewskim i należącej do tej samej grupy kapitałowej co Wnioskodawca [dalej: Kontrahent lub Cesjonariusz]. Na podstawie ww. umowy [dalej: Umowa] przedmiotem cesji są wierzytelności niewymagalne. W zamian za wierzytelności przenoszone na podstawie Umowy Kontrahent jest zobowiązany uiszczać na rzecz Wnioskodawcy cenę, której wartość jest równa bądź wyższa od wartości nominalnej wierzytelności. W konsekwencji, za zapłatą przez Cesjonariusza określonej kwoty pieniężnej (ceny) na Kontrahenta przechodzą wszelkie prawa związane z wierzytelnością, tj. prawo do kwoty głównej pożyczki, prowizji za udzielenie pożyczki oraz należności akcesoryjnych (tj. odsetek oraz, ewentualnie, innych płatności, o ile są należne od Pożyczkobiorcy w związku z udzieloną na jego rzecz pożyczką).