Interpretacja indywidualna z dnia 26.04.2017, sygn. 2461-IBPB-2-2.4511.90.2017.2.IN, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 2461-IBPB-2-2.4511.90.2017.2.IN

Możliwość zaliczenia wydatków związanych z sądowym dochodzeniem roszczeń do kosztów uzyskania przychodów z tytułu wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z nieruchomości.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 201 ze zm.), w związku z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U. z 2016 r. poz. 1948 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 10 stycznia 2017 r. (data wpływu 26 stycznia 2017 r.), uzupełnionym 17 marca 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia wydatków związanych z sądowym dochodzeniem roszczeń do kosztów uzyskania przychodów z tytułu wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z nieruchomości:

• w części dotyczącej ustalenia wysokości kosztów dojazdu na rozprawy na podstawie tzw. kilometrówki jest nieprawidłowe,
• w pozostałym zakresie jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia wydatków związanych z sądowym dochodzeniem roszczeń do kosztów uzyskania przychodów z tytułu wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z nieruchomości.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z 13 marca 2017 r. Znak: 2461-IBPB-2-2.4511.90.2017.1.IN wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano 17 marca 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca od 1998 r. jest właścicielem gospodarstwa rolnego i prowadzi gospodarstwo rolne o powierzchni 3,72 ha położone w obrębie ewidencyjnym M., gmina J. Na części tej nieruchomości były posadowione słupy energetyczne i transformator łącznie 20 słupów. Ze względu na brak możliwości korzystania z tej części działki, Wnioskodawca złożył 20 listopada 2007 r. pozew o zasądzenie od aktualnie T. S.A. z siedzibą w K. rekompensaty za bezumowne korzystanie z ww. nieruchomości za okres ostatnich 10-ciu lat sprawa prowadzona przez Sąd Okręgowy w K. Strona pozwana wniosła o zawieszenie postępowania i zgłosiła zarzut zasiedzenia nieruchomości sprawa prowadzona przez Sąd Rejonowy w L. Sprawa pozostawała zawieszona od 17 kwietnia 2008 r. do 16 kwietnia 2013 r. W wyniku procesu strona pozwana (T. S.A.) częściowo zasiedziała nieruchomość. Za pozostałą nie zasiedzianą część nieruchomości wyrokiem Sądu Okręgowego w K. z 11 lutego 2016 r. Wnioskodawca otrzymał zasądzoną kwotę 84 931 zł oraz odsetki ustawowe od 20 listopada 2007 r. do 6 kwietnia 2011 r. w wysokości 35 936,28 zł. Środki wpłynęły na konto Wnioskodawcy 24 czerwca 2016 r.