Interpretacja indywidualna z dnia 16.03.2017, sygn. 0461-ITPB2.4511.1051.2016.1.AG, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0461-ITPB2.4511.1051.2016.1.AG

Czy wartość wyżywienia zapewniona pracownikowi podczas podróży służbowej poprzez zwrot pracownikowi kosztów na podstawie przedstawionych faktur, rachunków i paragonów, dokumentujących nabycie, w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy, posiłków do spożycia w trakcie podróży służbowej stanowi dla pracownika przychód do opodatkowania, od którego Wnioskodawca będzie zobowiązany do poboru zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych?

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) w zw. z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 grudnia 2016 r. (data wpływu 23 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 grudnia 2016 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej również jako: Spółka) zajmuje się produkcją i sprzedażą wyrobów ogniotrwałych oraz urządzeń elektrycznych. Sprzedaż wskazanych wyrobów odbywa się zarówno na terenie Polski, jak też za granicą, W związku z tym pracownicy Wnioskodawcy w celu pozyskiwania nowych klientów, a także utrzymywania kontaktów z dotychczasowymi klientami odbywają podróże służbowe w kraju i za granicą. Cel podróży służbowych pracowników wiąże się z profilem działalności Wnioskodawcy i ma związek z osiąganymi przez Niego przychodami lub z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów. Wnioskodawca przy rozliczaniu kosztów podróży pracowników stosuje zasady przewidziane w ustawie z dnia 26 czerwca 1974 roku Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r., Nr 21, poz. 94 ze zm.; dalej zwana: Kodeksem pracy) i Rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz. U. z 2013 r., poz. 167; dalej zwane: Rozporządzeniem). Pracownikom z tytułu podróży służbowych przyznawane są diety w celu pokrycia zwiększonych kosztów wyżywienia w podróżach krajowych oraz w podróżach zagranicznych w celu pokrycia kosztów wyżywienia i innych drobnych wydatków. Wnioskodawca zamierza jednak wprowadzić własne zasady zwrotu wydatków dla pracowników w związku z delegacjami służbowymi poprzez zwrot pracownikom faktycznych kosztów związanych z podróżami służbowymi zarówno krajowymi jak i zagranicznymi. Wnioskodawca zamierza zatem zrezygnować z wypłacania diet przewidzianych w Rozporządzeniu na rzecz zwrotu faktycznie poniesionych i właściwie udokumentowanych wydatków. Istnieje przy tym możliwość, że kwoty wydatków z tego tytułu będą wyższe niż kwoty diet określone w przepisach Rozporządzenia. Wnioskodawca będzie finansował bezpośrednio koszty całodziennego wyżywienia pracowników, a pracownikowi przebywającemu w podróży służbowej nie będą wypłacane diety. Wydatki na wyżywienie poniesione przez pracowników w czasie podróży służbowej będą podlegały kontroli pod względem ich zasadności i właściwego udokumentowania fakturami i rachunkami wystawionymi na Wnioskodawcę. Pracownikom będą zwracane tylko kwoty zasadne i właściwie udokumentowane.