Interpretacja indywidualna z dnia 30.01.2017, sygn. 3063-ILPP1-2.4512.222.2016.2.NF, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, sygn. 3063-ILPP1-2.4512.222.2016.2.NF

Stawka podatku VAT dla dostawy i wewnątrzwspólnotowego nabycia baterii do aparatów słuchowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko () przedstawione we wniosku z dnia 28 listopada 2016 r. (data wpływu 2 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 grudnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, podlegającą w Polsce obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku dochodowego od całości swoich dochodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Wnioskodawca jest również zarejestrowany w Polsce jako podatnik VAT czynny.

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie produkcji oraz dystrybucji wyrobów medycznych oraz części do wyrobów medycznych, w tym aparatów słuchowych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca kupuje od swoich dostawców, w tym podmiotów mających swoją siedzibę poza granicami Polski (np. w Wielkiej Brytanii), baterie do aparatów słuchowych (dalej: baterie) w celu ich dalszej odsprzedaży lub zamontowaniu w aparatach słuchowych będących w ofercie Wnioskodawcy.

Wnioskodawca otrzymuje od dostawcy baterii deklaracje zgodności dla wszystkich modeli/rodzajów baterii. Przedmiotowe deklaracje potwierdzają zgodność wyrobów z przepisami Dyrektywy Rady 93/42/EWG z dnia 14 czerwca 1993 r. dotyczącej wyrobów medycznych, jak również z przepisami ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. z 2015 r., poz. 876, z późn. zm.), która stanowi implementację ww. dyrektywy do polskiego porządku prawnego. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 33 ww. ustawy za wyposażenie wyrobu medycznego uznaje się artykuł, który nie będąc wyrobem medycznym jest przeznaczony przez wytwórcę do stosowania łącznie z wyrobem medycznym, w celu umożliwienia jego stosowania zgodnie z przewidzianym zastosowaniem. Należy więc stwierdzić, że zgodnie z ww. definicją, to wytwórca określa przeznaczenie i zastosowanie wyrobu, a nie jego użytkownik.