Interpretacja indywidualna z dnia 08.08.2016, sygn. IPPB2/4515-85/16-2/MZ, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB2/4515-85/16-2/MZ

A zatem, przyjmując za Wnioskodawcą, że z tytułu nieodpłatnego zniesienia współwłasności nieruchomości nie nastąpi przyrost wartości nabytej nieruchomości w stosunku do wartości posiadanego uprzednio udziału w tej nieruchomości, na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku od spadków i darowizn.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 7 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 8 kwietnia 2016 r. (data wpływu 4 lipca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych dokonania nieodpłatnego zniesienia współwłasności nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lipca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych dokonania nieodpłatnego zniesienia współwłasności nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wniosek dla bliźniaczej sytuacji został rozpatrzony pozytywnie (IPPB4/4511-454/16-4/JK3 oraz IPPB2/4515-50/16-4/MZ) załączono pierwsze strony. W roku 1999 Wnioskodawca wraz z dwoma wspólnikami (Piotr O., Piotr Z.) nabyli kolejno dwie przyległe do siebie działki 296/4 oraz 296/6, w równych udziałach po 1/3. Działki są zarejestrowane w osobnych księgach wieczystych. Łączna suma powierzchni obu działek to około 42 ary, czyli około 14 arów na jednego współwłaściciela, czyli każdy w udziale po 1/3. Celem nabywców już w momencie zakupu było doprowadzenie w przyszłości do takiego podziału działek, aby każdy po zrzeczeniu się praw do pozostałej części uzyskał na wyłączność po 1/3, tj. około 14 arów. W momencie pierwotnego zakupu taki podział był jeszcze niemożliwy, bo działki nie miały tego samego statusu.