Interpretacja indywidualna z dnia 23.05.2016, sygn. IPPB4/4511-392/16-2/PP, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB4/4511-392/16-2/PP

Niewątpliwie zwrot kosztów wyżywienia następuje za zgodą i w interesie pracownika, ponieważ tego rodzaju świadczenie otrzymywane przez pracownika ma dla niego charakter osobisty, niezależnie od celu i okoliczności w jakich zostało mu ono przekazane, To że charakter obowiązków służbowych wykonywanych przez pracownika wiąże się z wyjazdami nie oznacza, że pracodawca ma obowiązek pokrywać (finansować) wyżywienie dla niego. Pracownik niezależnie gdzie wykonuje obowiązki służbowe, zawsze przecież ponosi wydatki związane z wyżywieniem, a tylko wówczas gdy jest w podróży służbowej, pracodawca jest zobowiązany na sfinansowanie podwyższonych kosztów wyżywienia, co nie ma miejsca w przedmiotowej sprawie. W związku z powyższym pracownik mógłby zaoszczędzić wydatek, który i tak musiałby ponieść niezależnie od tego, czy w danym momencie przebywa w pracy, czy w miejscu zamieszkania. Tym samym pracownik uzyskuje przychód ze stosunku pracy, od którego Spółka powinna pobierać i odprowadzać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 22 marca 2016 r. (data wpływu 29 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.