Interpretacja indywidualna z dnia 04.03.2016, sygn. IPPP3/4512-18/16-4/RD, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPP3/4512-18/16-4/RD

W zakresie opodatkowania podatkiem VAT bezumownego korzystania z nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 stycznia 2016 r. (data wpływu 7 stycznia 2016 r.), uzupełnionym w dniu 5 lutego 2016 r. (data wpływu 8 lutego 2016 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 25 stycznia 2016 r. (skutecznie doręczone w dniu 29 stycznia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT bezumownego korzystania z nieruchomości jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 stycznia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT bezumownego korzystania z nieruchomości.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 5 lutego 2016 r., złożonym w dniu 5 lutego 2016 r. (data wpływu 8 lutego 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 25 stycznia 2016 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca wraz z żoną są dzierżawcami terenu, które wykorzystują w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej od końca lat 70-tych. Niezależnie od tego Wnioskodawca był posiadaczem samoistnym dodatkowego terenu, przylegającego do terenu dzierżawionego, zagospodarował go oraz ogrodził.

Po upływie 30 lat samoistnego posiadania Wnioskodawca wystąpił o stwierdzenie zasiedzenia dwóch nieruchomości w dwóch odrębnych postępowaniach sądowych dotyczących: