Interpretacja indywidualna z dnia 01.12.2016, sygn. 2461-IBPB-1-3.4510.979.2016.1.MST, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. 2461-IBPB-1-3.4510.979.2016.1.MST

Czy w okolicznościach faktycznych podanych we wniosku o wydanie interpretacji Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów straty z tytułu niezamortyzowanych inwestycji w obcym środku trwałym, jeżeli zaprzestanie możliwości korzystania z inwestycji jest konsekwencją rozwiązania umowy najmu, na której podstawie obcy środek trwały był używany?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 8 listopada 2016 r. (data wpływu do tut. BKIP 18 listopada 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów straty z tytułu niezamortyzowanych inwestycji w obcym środku trwałym jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 listopada 2016 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów straty z tytułu niezamortyzowanych inwestycji w obcym środku trwałym.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca, Spółka X S.A jest komandytariuszem spółki komandytowej Y sp. z o.o. sp.k. Spółka komandytowa, tj. Spółka Y, w lipcu 2011 r. zawarła umowę najmu nieruchomości na cele związane z prowadzoną działalnością. Przedmiotem działalności Spółki jest produkcja i sprzedaż świeżych wyrobów ciastkarskich i ciastek. Spółka komandytowa, jako najemca dokonała nakładów inwestycyjnych w obcym środku trwałym pozwalającym dostosować budynek do produkcji ciastkarskiej (między innymi nakładów poczynionych na instalację elektryczną, czy też instalację ppoż). Poczynione nakłady w obcym środku trwałym, zostały wpisane do ewidencji środków trwałych Spółki komandytowej, w wyniku czego, Spółka komandytowa dokonywała odpisów amortyzacyjnych. Z uwagi na wysoki koszt wynajmu nieruchomości i braku odpowiedniego poziomu obrotów pozwalających generować zyski, Spółka podjęła decyzję o restrukturyzacji Spółki komandytowej. Gdyby jednak działania Spółki nie przyniosły oczekiwanych efektów finansowych, Spółka będzie zmuszona do podjęcia decyzji o rozwiązaniu Spółki. Spółka sprzedając swoje aktywa wygenerowała zyski. Na skutek ustania zapotrzebowania na wynajem nieruchomości, Spółka kierując się zasadami racjonalności gospodarczej, dokonała wypowiedzenia umowy najmu nieruchomości. Zgodnie z zawartą umową najmu, w razie wypowiedzenia umowy przez Najemcę albo przez Wynajmującego, Wynajmujący nie będzie zobowiązany do zwrotu ani zapłaty sumy odpowiadającej wartości nakładów poczynionych przez Najemcę na przedmiot najmu. W tym przypadku, Najemcy nie będzie przysługiwało również prawo odłączenia nakładów od przedmiotu najmu, chyba że zażąda tego Wynajmujący. Dokonane nakłady z uwagi na ich rodzaj oraz charakter uniemożliwiały ich demontaż bez szkody i utraty ich użyteczności. Wobec powyższego, poczynione inwestycje w obcych środkach trwałych nie zostały fizycznie zlikwidowane. Z drugiej strony, zgodnie z postanowieniami zawartej umowy najmu, Spółka nie była uprawniona do wnoszenia roszczeń w stosunku do wynajmującego halę o zwrot jakichkolwiek nakładów finansowych poczynionych przez Spółkę w przeszłości w celu modernizacji i dostosowania hali dla celów prowadzonej działalności gospodarczej. Spółka podjęła decyzję o rozwiązaniu umowy najmu nieruchomości ze względu na oszczędności oraz brak ekonomicznego uzasadnienia dalszego kontynuowania inwestycji w obcym środku trwałym z uwagi na potrzebę minimalizowania strat. Gdyby Spółka nie podjęła działań restrukturyzacyjnych, prowadzona przez nią działalność byłaby nierentowna i przynosiła coraz większe straty. Dokonane przez Spółkę nakłady - inwestycje w obcych środkach trwałych nie zostały w całości zamortyzowane, w wyniku czego Spółka poniosła stratę w postaci niezamortyzowanej części inwestycji w obcym środku trwałym. Istotne elementy opisu sprawy zostały zawarte również we własnym stanowisku Spółki, w którym wskazano, że Spółka nie zmieniała przy tym prowadzonej działalności gospodarczej.