Interpretacja indywidualna z dnia 26.02.2016, sygn. ILPP5/4512-1-269/15-6/WB, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, sygn. ILPP5/4512-1-269/15-6/WB

Podatek od towarów i usług w zakresie stwierdzenia, czy bezumowne korzystanie z lokalu, za które pobierana jest kara konwencjonalna stanowi usługę oraz obowiązku wystawienia faktury z tego tytułu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wspólnoty Mieszkaniowej przedstawione we wniosku z dnia 21 października 2015 r. (data wpływu 9 listopada 2015 r.), uzupełnionym pismami z dnia: 18 grudnia 2015 r. (data wpływu 28 grudnia 2015 r.) oraz z dnia 15 lutego 2016 r. (data wpływu 18 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia, czy bezumowne korzystanie z lokalu, za które pobierana jest kara konwencjonalna stanowi usługę oraz obowiązku wystawienia faktury z tego tytułu jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia, czy bezumowne korzystanie z lokalu, za które pobierana jest kara konwencjonalna stanowi usługę oraz obowiązku wystawienia faktury z tego tytułu. Wniosek uzupełniono w dniu 28 grudnia 2015 r. oraz 18 lutego 2016 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz o dokumenty, z których wynika prawo osób podpisanych pod wnioskiem do występowania w imieniu Wnioskodawcy z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wspólnota Mieszkaniowa jest czynnym podatnikiem VAT z uwagi na fakt prowadzenia działalności gospodarczej uzyskuje pożytki z najmu pomieszczeń. Z dniem 16 marca 2004 r. Wspólnota zawarła umowę najmu z A. Najem dotyczył nieruchomości wspólnej położonej przy ul. B z przeznaczeniem na pomieszczenie gospodarcze. Został uzgodniony czynsz najmu wraz z opłatami za świadczenia związane bezpośrednio z wynajmowanym pomieszczeniem (paragraf 3 pkt 2.3 umowy o najem). Istotnym elementem umowy było określenie obowiązków ciążących na Najemcy. Najważniejszym z punktu widzenia prośby o wydanie interpretacji indywidualnej jest zapis o tym, że bez pisemnego zezwolenia Wynajmującego nie wolno Najemcy odstępować w całości lub w części praw wynikających z niniejszej umowy, ani podejmować w całości lub w części przedmiotu najmu pod rygorem natychmiastowego rozwiązania umowy oraz unieważnienia zawartych przez Najemcę umów cesji i podnajmu (paragraf 12 pkt 2 umowy najmu). Ponadto strony ustaliły, że w przypadku zwłoki ze strony Najemcy w opróżnieniu i oddaniu przedmiotu najmu, Najemca będzie płacił Wynajmującemu karę konwencjonalną, w wysokości dziesięciokrotnej stawki dziennej najmu pomieszczenia za każdy dzień zwłoki, a ponadto wniesie opłaty za najem pomieszczenia według umowy. Ponadto zgodnie z postanowieniem paragrafu 13 umowy, w przypadku niedotrzymania przez Najemcę któregokolwiek z warunków umowy, Wynajmujący może wypowiedzieć umowę bez zachowania okresu wypowiedzenia. W tym przypadku na pisemne żądanie Wynajmującego, Najemca zobowiązany był najdalej w ciągu 14 dni zwolnić przedmiot najmu. W okresie tym Najemca zobowiązany był płacić stawkę najmu i opłaty w wysokości wynikającej z paragrafu 3, po tym terminie miał zastosowanie zapis paragrafu 12 pkt 3 umowy. Panu wobec nieprzyjęcia nowych warunków najmu została wypowiedziana umowa ze skutkiem na 31 października 2008 r. Pan nie wydał przedmiotu najmu. Wobec powyższego Wspólnota skorzystała z przysługującego jej prawa i naliczyła karę konwencjonalną za bezumowne korzystanie z przedmiotu najmu. Zostały wystawione faktury VAT, gdzie do opłaty z tytułu kary został doliczony 23% VAT (dotyczy to okresu wrzesień 2010 r. listopad 2013 r.). Zasadność naliczenia VAT należnego z tytułu kary została zakwestionowana przez Pana (Najemcę).