Interpretacja indywidualna z dnia 17.09.2015, sygn. IPPB3/4510-552/15-2/MS, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB3/4510-552/15-2/MS

sprzedaż wierzytelności -strata

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2014r., poz.851) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko  przedstawione we wniosku z dnia 15 czerwca 2015r. (data wpływu 18 czerwca 2015r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy strata z tytułu sprzedaży przedawnionych wierzytelności, które były uprzednio zaliczone do przychodów należnych Spółki (lub spółki przejmowanej) stanowić będzie dla spółki koszt podatkowy- jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 czerwca 2015r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy strata z tytułu sprzedaży przedawnionych wierzytelności, które były uprzednio zaliczone do przychodów należnych Spółki (lub spółki przejmowanej), na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowić będzie dla spółki koszt podatkowy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest spółką akcyjną, która świadczy usługi zarządzania flotą pojazdów, personelem mobilnym oraz monitorowaniem pojazdów. Wnioskodawca jest płatnikiem podatku od towarów i usług (VAT). Wnioskodawca współpracuje zarówno z podmiotami polskimi, jak i zagranicznymi. Wnioskodawcy przysługują wobec jej kontrahentów wierzytelności z tytułu dostaw towarów oraz z tytułu działalności usługowej. W rezultacie, Wnioskodawca regularnie wchodzi w posiadanie wierzytelności, dla których upłynął termin płatności. Wierzytelności te obciążone są podatkiem od towarów i usług (VAT). Często dochodzi do sytuacji, w których należności te nie zostają uregulowane w terminie. Wnioskodawca przy tym regularnie wpłaca od tych wierzytelności VAT należny, do urzędu skarbowego. Część z tych wierzytelności jest bardzo trudna do z windykowania i tym samym nie zostaje uregulowana w okresie, w którym biegnie termin ich przedawnienia, stając się wierzytelnościami przedawnionymi. Jako że Wnioskodawca pomimo posiadania działu windykacyjnego, nie zajmuje się w związku ze swoją działalnością dochodzeniem wierzytelności przedawnionych oraz nie ma odpowiedniej wiedzy i środków w tej dziedzinie, uznał iż dochodzenie wskazanych wierzytelności na własną rękę byłoby praktycznie niemożliwe. W celu zminimalizowania strat z tym związanych, Wnioskodawca sprzedał wierzytelności przedawnione, na rzecz innego podmiotu. Cena sprzedaży została ustalona na poziomie wartości rynkowej wierzytelności, która jest niższa od wartości nominalnej. W rezultacie w wyniku sprzedaży Wnioskodawca poniósł stratę w wysokości różnicy pomiędzy wartością nominalną wierzytelności, a ceną sprzedaży. W przedmiotowym stanie faktycznym nie było możliwe uniknięcie poniesienia straty na sprzedaży, co wynika nie tylko z charakteru rzeczonych wierzytelności, ale z samej istoty instytucji zbycia wierzytelności. Wszelkie należności, będące przedmiotem cesji, wynikające z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej są rozpoznawane, jako przychód należny w rozumieniu art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U.2014.851 j.t.) - dalej "updop".