Interpretacja indywidualna z dnia 27.04.2015, sygn. IPPP1/4512-169/15-2/KC, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPP1/4512-169/15-2/KC

Należy uznać, że uregulowanie (częściowe uregulowanie) zobowiązań poprzez przeniesienie na rzecz Kontrahenta przysługujących mu wierzytelności środków trwałych, wartości materialnych i prawnych, na skutek zawarcia porozumienia cessio in solutum, stanowi formę uregulowania zobowiązania na gruncie ustawy o VAT. Istotne jest również to, że zaspokojenie wierzyciela nastąpi przed upływem 150 dnia od upływu terminu płatności określonych należności. W konsekwencji na podstawie art. 89b ust. 1 ustawy, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do dokonania korekty odliczonej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2015 r. (data wpływu 25 lutego 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 89b ustawy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lutego 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 89b ustawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza regulować część swoich obecnych i przyszłych zobowiązań wynikających z otrzymanych od kontrahenta (dalej: Kontrahent) faktur zakupowych przy zastosowaniu tzw. instytucji datio in solutum zgodnie z art. 453 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121 ze zm.; dalej: Kodeks cywilny). Zgodnie z art. 453 Kodeksu cywilnego, jeżeli dłużnik w celu zwolnienia się ze zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, zobowiązanie wygasa.