Interpretacja indywidualna z dnia 12.03.2015, sygn. IPPB4/415-1044/14-2/JK2, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB4/415-1044/14-2/JK2

Czy postępowanie Spółki, jako Płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych polegające na obliczaniu i odprowadzaniu zaliczek na poczet podatku dochodowego od osiągniętego dochodu, stosując zaniżoną 18% stawkę podatku dochodowego, opierając się jedynie na oświadczeniu Podatnika wynikającego art. 32 ust. 1a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bez uwzględnienia braku zasadności (celowości) zastosowania takiego systemu ulgowego, a więc w sytuacji niespełnienia się łącznie zasady celowości wskazywanej przez ustawodawcę było prawidłowe w przedstawionym powyżej stanie faktycznym?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 15 grudnia 2014 r. (data wpływu 23 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obliczania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obliczania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 15 kwietnia 2011 r. Pracodawca Płatnik zawarł umowę o pracę na czas określony do 15 kwietnia 2013 r. z Wnioskodawcą - Podatnikiem na stanowisku Dyrektora Generalnego. Wnioskodawca pełnił również funkcje Prezesa w dwuosobowym Zarządzie Spółki. Nadzór nad pracami i zarządem Spółki sprawował wspólnie dwuosobowy Zarząd. Wnioskodawca w 2012 r. nie osiągał dochodów z innych źródeł, o czym Płatnik (główna księgowa) miał pełną wiedzę. W tej samej firmie zatrudniona była małżonka Wnioskodawcy. Umowa o pracę precyzyjnie określała w paragrafie 4 pkt 4a zasadnicze wynagrodzenie miesięczne w 2012 r. w wysokości 7.000 zł netto. W związku z powyższym Płatnik (główna księgowa) ustawowo zobowiązany był co miesięcznie ubruttowiać wynagrodzenie z uwzględnieniem prawidłowej stawki skali podatku dochodowego od osób fizycznych (18% lub 32%), a następnie odprowadzać m.in. zaliczki na poczet podatku dochodowego w imieniu Podatnika. Suma zaliczek przez Płatnika na poczet podatku dochodowego za cały rok podatkowy 2012 winna być prawidłowo odprowadzana w wysokości jak i terminie do właściwego organu podatkowego. Osiągnięty narastający dochód przez Podatnika - Wnioskodawcę za okres I-VIII 2012 r. wyniósł 116.460 zł. Natomiast narastający dochód osiągnięty za okres I-IX 2012 r. wyniósł 190.439 zł. Na powyższy dochód składała się płaca zasadnicza plus premia. W sierpniu 2012 r. Płatnik (główna księgowa) poinformował Wnioskodawcę, że ma pełną wiedzę o osiąganych dochodach Wnioskodawcy oraz jego małżonki, uznając, że jest zasadne dla Płatnika potrącenie zmniejszonych zaliczek na poczet podatku dochodowego od wynagrodzenia z uwzględnieniem stawki 18% za okres od VIII do końca 2012 r. opierając się na oświadczeniu Podatnika wynikającego art. 32 ust. 1a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (docelowo ulga małżeńska). Dodatkowo stwierdzając, że stosując system ulgowy (ulga małżeńska) w przypadku Podatnika takie rozwiązanie nie będzie skutkowało dopłatą różnicy podatku do wysokości 32% przez Podatnika w rozliczeniu rocznym za dany rok podatkowy. Wówczas Wnioskodawca zgłosił (słownie) Płatnikowi - głównej księgowej swoje wątpliwości co do powyższego rozwiązania i obawy, że jednak będzie zobowiązany dopłacić zaniżony podatek wynikający z różnicy między 18% do 32%. Wskazując, że różnica podatkowa między 18%-32% powinna być wypłacana Podatnikowi jako dodatek pieniężny, po to aby w rozliczeniu rocznym Podatnik miał do dyspozycji środki na zaspokojenie dopłaty podatku dochodowego. Powyższą argumentację Pracownik uzasadnił powołując się na zastosowane analogiczne rozwiązanie zawarte w interpretacji indywidualnej IBPBII/1/415-86/09/MK, wydanej przez Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach 14 kwietnia 2009 r. Dodatkowo Podatnik wskazał, że z matematycznego rozliczenia dochodu i zaliczek na podatek dochodowy, Podatnik zobowiązany będzie do dopłaty podatku dochodowego za 2012 r. w rozliczeniu rocznym za dany rok podatkowy z własnych środków, gdyż dochód do IX 2012 r. w wysokości 190.439 zł, przewyższał dwukrotnie górną granicę pierwszego progu skali podatkowej, tj. 85.528 zł x 2 = 171.056 zł. Podatnik jeszcze wskazał, że przewidując dochody Podatnika za 2012 r. należy doliczyć do osiągniętego dochodu za okres I-IX, dodatkowo przyszłe przewidywane dochody w postaci zasadniczego wynagrodzenia za okres X-XII 2012 r. i wówczas łączne dochody za 2012 r. wyniosą ponad 220.500 zł. Ponownie Podatnik uzasadnił, że rozliczając podatek dochodowy za 2012 r. z uwzględnieniem zmniejszonych wpłaconych comiesięcznych zaliczek (18%), Podatnik zawsze będzie zmuszony do dopłaty podatku dochodowego według wyższej skali, tj. 32%, Takie rozwiązanie premiuje Płatnika, gdyż comiesięczne ubruttawianie wynagrodzenia uwzględniało zaniżoną stawkę 18%, a w konsekwencji obliczeniu zaniżonych zaliczek na poczet podatku dochodowego. Powyższe rozwiązanie jest niezgodne z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych wynikającego z niezachowania celowości zastosowania systemu ulgowego przewidzianego przez ustawodawcę w obliczaniu zaniżonych zaliczek na poczet podatku dochodowego. Dodatkowo powyższe rozwiązanie koliduje z zapisami umowy o pracę z 15 kwietnia 2011 r. zawartej między Wnioskodawcą a Pracodawcą.