Interpretacja indywidualna z dnia 17.04.2015, sygn. IPPP3/4512-250/15-2/RD, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPP3/4512-250/15-2/RD

zbycie praw do znaku towarowego oraz praw do know-how podlegające opodatkowaniu w miejscu siedziby usługobiorcy

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 marca 2015 r. (data wpływu 30 marca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji nabycia przez Spółkę składników majątku Zbywcy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 marca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji nabycia przez Spółkę składników majątku Zbywcy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką kapitałową utworzoną zgodnie z prawem luksemburskim, zarejestrowaną dla potrzeb podatku VAT w Luksemburgu, przy czym Spółka nie jest zarejestrowana dla potrzeb podatku VAT w Polsce i nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności.

Wnioskodawca zamierza nabyć od spółki mającej siedzibę w Polsce zarejestrowanej jako czynny podatnik VAT (dalej: Spółka zbywająca) w drodze umowy sprzedaży prawa do znaków towarowych, w tym do praw ochronnych oraz prawa do know-how (dalej: określane łącznie jako Przedmiot sprzedaży) - Spółka zbywająca nabędzie Przedmiot sprzedaży w drodze wkładu niepieniężnego (aportu) dokonanego przez spółkę kapitałową.

Dodatkowo na moment zawarcia umowy sprzedaży:

• Przedmiot sprzedaży nie będzie stanowił w Spółce zbywającej wyodrębnionego organizacyjnie (na bazie statutu, regulaminu, czy też innego aktu o podobnym charakterze) zespołu składników w postaci odrębnego oddziału, działu ani departamentu przedsiębiorstwa, na którego czele stałby kierownik, czy dyrektor;