Interpretacja indywidualna z dnia 30.12.2015, sygn. IBPB-1-1/4510-153/15/DW, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. IBPB-1-1/4510-153/15/DW

w zakresie sposobu i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wskazanych we wniosku wydatków.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 września 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 8 października 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie sposobu i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wskazanych we wniosku wydatków wymienionych:

• w pkt 1-6, 9-12 oraz 14-24 jest nieprawidłowe,
• w pozostałym zakresie jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 października 2015 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie sposobu i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wskazanych we wniosku wydatków.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, właścicielem oraz użytkownikiem wieczystym nieruchomości na których posadowione są budynki centrum handlowego (dalej: Centrum handlowe). Centrum handlowe jest źródłem przychodu Wnioskodawcy przede wszystkim na podstawie umów najmu zawieranych z najemcami prowadzącymi działalność handlową lub usługową w lokalach i punktach w centrum zlokalizowanych. Budynek Centrum handlowego podatkowo stanowi środek trwały, który Wnioskodawca amortyzuje. Aktualnie powierzchnia Centrum handlowego jest w prawie 100% wynajęta. Zarówno aktualni, jak i potencjalni najemcy wykazują zainteresowanie odpowiednio zwiększeniem aktualnie wynajmowanej powierzchni oraz wynajęciem nowej. Spółka widząc możliwość wynajęcia większej powierzchni niż aktualnie, lecz powierzchnią taką w istniejącym budynku nie dysponując, reaguje na zainteresowanie wynajmem poprzez przystąpienie do prac przygotowawczych, których rezultatem może być, choć nie musi, zwiększenie powierzchni najmu w przyszłości. Celem Spółki jest doprowadzenie do sytuacji, w której dysponuje ona pozwoleniem na budowę kilku etapów nowej części Centrum Handlowego (etapy mogą być realizowane pojedynczo albo łącznie w zależności od potrzeb) i w chwili, w której zainteresowanie najemców jest odpowiednio duże oraz dostatecznie skonkretyzowane (tzn. najemcy są skłonni podpisać na przyszłość umowę najmu powierzchni jeszcze nieistniejących), możliwe jest prawie natychmiastowe przystąpienie do prac budowlanych, tak aby w przeciągu mniej niż roku od podpisania umowy możliwe było wydanie nowo wybudowanego lokalu najemcy. Strategia Spółki wynika z tego, iż mając gwarancję wynajmu budowanej powierzchni albo przynajmniej jej większości, Spółka jest w stanie z dużą precyzją w chwili przystępowania do inwestycji oszacować jej opłacalność, a w razie nieopłacalności do rozbudowy nie przystępować (lub przystępować w zmodyfikowanym zakresie). Stąd przesądzające dla decyzji Spółki o rozbudowie będą właśnie umowy najmu (umowy warunkowe oraz umowy przedwstępne) potencjalnie wybudowanej w przyszłości powierzchni. Muszą one objąć odpowiednio dużą część planowanej powierzchni, aby rozpoczęcie dobudowy było opłacalne. Gdyby Spółka przystąpiła do rozbudowy przed zawarciem umów najmu odpowiednio dużej powierzchni, ryzykowałaby tym, iż nie wynajmie większości wybudowanej powierzchni, zwiększając dodatkowo podaż powierzchni na lokalnym rynku, co może skutkować spadkiem cen wynajmu w Centrum handlowym. Mogłaby również wybudować powierzchnię nadal niewystarczającą w stosunku do zainteresowania najemców albo też wybudować powierzchnię, która z różnych przyczyn nie odpowiada zainteresowaniu potencjalnych najemców (ponieważ np. nie umożliwia im powiększenia ich dotychczasowego lokalu, czym są zainteresowani). Może również być tak, iż badania rynku prowadzone np. w bieżącym roku wskazywać będą na zapotrzebowanie na większą powierzchnię, jednakże po ukończeniu wysoce skomplikowanego procesu rozbudowy (który wraz ze sporządzeniem koncepcji i uzyskiwaniem rozmaitych zezwoleń, a następnie samą budową, zajmie nawet 3 lata) stan ten będzie nieaktualny i po ukończeniu budowy dobudowanej powierzchni będzie za dużo/za mało w stosunku do potrzeb. Tego Spółka może uniknąć tylko będąc gotowa do szybkiej realizacji procesu budowalnego w takim zakresie, jaki w danym momencie będzie ekonomicznie uzasadniony.